​​​​​​​اسلام و روایت‌ها در آداب اجتماعی از ما خواسته‌اند یک جاهایی حرف بزنیم و یک جاهایی سکوت کنیم... انسان با سکوت، حلمش دیده می‌شود. اصلاً آدم بردبار کسی است که به موقع کار می‌کند و حتماً از لوازم این به موقع کار کردن علم است، وقتی علم است که بفهمی کجا از آن استفاده کنی ... حلم هم در واقع پیدا کردن جایگاه‌های کاربرد علم است... آدم حلیم می‌داند این علم به درد چه کسی می‌خورد و چه زمانی و چه مکانی باید حرف بزند. در واقع موقعیت‌شناسی است... انبیا(ع) حلیم هستند یعنی می‌دانند این حرف را کجا باید زد.
سکوت بابٌ مِنْ اَبْوابِ الْحِكْمَهِ... می‌خواهید دریچه‌های حکمت برایتان باز شود با کثرت کلام نمی‌شود، آدم باید سکوت داشته باشد... بداند کجا حرف بزند کجا ساکت باشد... الصَّمْتَ یَکسِبُ المَحَبَّهَ ... در روابط اجتماعی با سکوت محبت بدست می‌آورید. آدم‌هایی که کم‌حرف هستند، دوستدار زیادی دارند چرا؟ چون خیلی اوقات حرف‌های ما گزنده، آسیب‌زننده و جاهلانه است. دافعه ایجاد می‌کند... کسی اگر کم حرف بزند، حرف پخته‌ و بجا می‌زند و معلوم است محبت ایجاد می‌کند... این سکوت شماست که تنظیم‌گر روابط شماست چون اصل تنظیم‌گری ما با همدیگر زبانمان و روی خوشمان است... آدم اگر نتواند زبانش را کنترل کند روابطش قطعاً به هم می‌ریزد. قرآن می‌گوید يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَالْحِكْمَهَ ... کتاب همان دستورات برای ماست ولی با دستورات شما نمی‌توانید حرکت کنید... حکمت لازم دارید ...حکمت مثل نوری است که حتی دستوراتتان را هم در پرتو او باید ببینید. آدم‌ها معمولاً  دستورات را می‌فهمند ولی جای دستورات و کاربردش را نمی‌دانند... دستوراتی که بر شما نوشته شده، حکمت ایجاد نمی‌کند... حکمت یک چیز دیگر است. یک نوع مهندسی در همه تکالیف و در روابط با دیگران است... 
حکیم به کسی می‌گویند که وقتی کاری می‌کند از هر جهت نگاه می‌کنی می‌بینی تمام و کمال است... برخورد حکیمانه، کار حکیمانه مقدمات می‌خواهد... یک جاهایی سکوت نیاز دارد...یک جاهایی حرف زدن نیاز دارد. قول حسن که می‌گویند یعنی این حرف زدن نه فقط محتوایش زیباست بلکه زمان انتخاب شده‌اش برای بیان حرف هم بجا و زیباست... فردی هم که انتخاب شده تا حرف بزند، به درد این نوع حرف زدن می‌خورد... . این خیلی مهم است آدم بفهمد حرف زدن در اعمال ما چه جایگاه ویژه‌ و مهمی دارد.  رسول خدا(ص) فرمودند اگر کسی بفهمد در روابط اجتماعی جایگاهش کجاست و چقدر می‌تواند مؤثر باشد، کلامش کم می‌شود... البته گاهی انسان مأموریت حرف زدن دارد... آن هم در جایی که علم و اِشراف علمی دارد... آن هم در مسائلی که به او ربط دارد.