امیرمؤمنان(ع) پنج آسیب را که در معاشرت اثر می‌گذارند بیان کرده‌اند. یکی بدگمانی است؛ گاهی انسان با برادر ایمانی و رفیق خود بر اساس یک بدگمانی قطع رابطه می‌کند... دوم خود بزرگ‌بینی است که نمی‌گذارد انسان با دیگری ارتباط برقرار کند و فکر می‌کند همه باید به پابوسی ما بیایند. سوم ظلمی است که ما به دیگران می‌کنیم و این معاشرت‌ها و روابط را به هم می‌زند. چهارم افراط در دفاع از خود وقتی مورد یک ظلمی قرار گرفتید. حالا اگر به شما ظلم شده است دیگر همه زمین و زمان را به هم نزن و همه چیز و همه روابط را قطع نکن. پنجم سخت‌‌گیری‌های بی‌مورد در انتخاب دوست و رفیق و معاشرت است. در مورد آسیب اول، علی(ع) می‌فرماید: «ضَعْ أمرَ أخيكَ على أحسَنِهِ»... مطلبی، خبری اگر درباره برادر دینی‌ات به تو رسید حمل به خوبی و درستی کن... یک کسی می‌آید به شما گزارش می‌دهد که فلانی پشت سر شما حرف زد، شما توجیه کن که نه حتماً منظوری نداشته است. اگر ما به همین جمله عمل کنیم بسیاری از روابط سردی که امروز در جامعه ما هست اصلاح می‌شود. خیلی از ما در این موارد برعکس عمل می‌کنیم. 50 نفر آمدند گفتند فلانی پشت سر شما چنین گفته اما خودش گفت نه، من نگفتم، شما حرف او را بپذیر... یک نکته هم یادآوری کنم. امیرمؤمنان(ع) همه چیز را بیان فرمودند و یک تذکر هم دادند که مواظب باشیم، یک وقت فکر نکنیم معنای این کار این است که کلاه سر ما برود... حضرت یک حکمت دیگری را گفتند، در حکمت 114 فرمودند: فضا را هم در نظر بگیرید... «إِذَا اسْتَوْلَى الصَّلَاحُ عَلَى الزَّمَانِ وَ أَهْلِهِ ثُمَّ أَسَاءَ»... یک وقت ما در یک جمعی هستیم همه آدم‌های خوب، زمانه، زمانه خوبی است همه آدم‌های خوبی هستند «ثُمّ أَسَاءَ»، اگر اینجا شما بدگمان باشید این کار بدی است. ظلم کردی به خودت و به دیگران ولی یک وقت فضا، فضای بدی است ... آقا همه دارند دروغ می‌گویند... همه دارند غیبت می‌کنند همه دارند بدگویی می‌کنند... در این جمع است و ما هم خبر داریم فضا چطور است... اینجا نمی‌گذاریم کلاه سرمان برود. اصلاً هم به این معنا نیست که جامعه باید جامعه ساده‌ای باشد...امیرمؤمنان(ع)، وقتی تذکر می‌دهند که حرف سخن‌چین را قبول نکنید بلافاصله هم تذکر می‌دهند یک وقت شما می‌خواهید درباره مسئله مهمی تصمیم‌گیری کنید... مسئله خواستگاری است یا استخدام کسی است اینجا نمی‌گویند حرف 50 نفر را که تحقیق کرده‌ای قبول نکن.