به گزارش ایکنا، سعید مدرسی، دانش‌آموخته دکترای علوم تربیتی گرایش فلسفه علوم و تربیت در نشست تخصصی با عنوان «کودک، نوجوان و رسانه» که  از سوی کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد، گفت: ما در دوران گذار از محمِل تربیتی به محتواهای رسانه‌ای هستیم که در تربیت کودکان و نوجوانان نقش ایفا می‌کنند و بچه‌ها را تحویل صنعت سرگرمی داده‌ایم. نتایج در مقوله این صنعت، زود بروز می‌کند، اما در حوزه تربیتی زمانبر است و نیاز به پنج یا ۱۰ سال زمان است تا آثار و نتایج یک برنامه مشخص شود.

کار والدین تنظیم‌گری محیط تربیتی است
کارشناس مسائل تربیتی و سواد رسانه‌ای با بیان اینکه برای تربیت، نباید عجله کرد و حل معضلات تربیتی یک‌شبه امکان‌پذیر نیست، عنوان کرد: باید از کمال‌گرایی اجتناب کرد و گام‌به‌گام جلو رفت. وقتی ذائقه‌ها شکل نگرفته باید اقدام کرد. پیش از اینکه به فکر اصلاح بچه‌ها باشیم باید خودمان را اصلاح کنیم. کار والدین تنظیم‌گری محیط تربیتی است.
این کارشناس با بیان اینکه در آمریکا موضوع سواد رسانه‌ای از دبستان‌ها آغاز می‌شود، اضافه کرد: ما باید از تجربه‌های موفق و شکست‌خورده کشورهایی که در این زمینه تجربه بیشتری دارند درس بگیریم. کار ما در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان مانند پرورش گل و گیاه است؛ پرورش و تربیت کار زمانبری است. باید توجه داشت نشانه‌های این دقت‌نظرها و تلاش‌های امروز ما پنج سال بعد نمایان خواهد شد.

ضرورت برنامه‌ریزی برای زیست دیجیتال کودکان
وی با اشاره به یکی از مشکلات کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان بیان کرد: کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان به صورت آنالوگ رشد کرده و این در حالی است که اکنون بچه‌ها فقط تک‌ساحتی یعنی آنالوگ نیستند، آن‌ها بسیار دیجیتال شده‌اند، در نتیجه باید برای کودکان که زیست دیجیتال دارند برنامه داشته باشیم.
مدرسی ادامه داد: نسل حاضر دارای هوش DQ یا هوش دیجیتال هستند و مؤلفه‌های آن تعریف شده است. باید توجه داشت والدین مهم‌ترین بازیگر عرصه تربیت در دوران دیجیتال هستند و اگر قرار است پرورش مطلوب نظر موفق شود باید والدین آموزش داده شوند و روی آن‌ها متمرکز شد.
وی درباره تربیت عنوان کرد: برای تربیت باید به مؤلفه‌هایی چون تربیت در شرایط آرمانی، تربیت در دوره حساس کنونی، سبک‌های فرزندپروری و تجربه‌های جهانی توجه داشت. باید بتوان برای گذار از وضع موجود به وضع مطلوب نقشه‌ای را طراحی کرد. یک پدر و مادر تراز سواد رسانه‌ای باید بتوانند از فرصت‌های عرصه رسانه در راستای رشد و تربیت استفاده کنند تا از فرزندان خود دربرابر تهدیدهای تربیتی موجود در رسانه صیانت کنند.

فرهنگ استفاده از یک ابزار، نشان سواد رسانه‌ای است
این کارشناس تأکید کرد:‌ باید برای اینکه در چه سنی برای فرزندان خود تلفن همراه خریداری کنیم، مبنا داشته باشیم. درک و رشد شناختی و گرایشی هر فرزند نیازمند بررسی است و باید تمام روحیات، علایق و ارتباطات کودک و نوجوان تحلیل شود که آیا تهیه تلفن همراه منجر به رشد و تربیت فرزند ما می‌شود یا نمی‌شود. حتی برای دیدن یک انیمیشن باید مؤلفه‌های گوناگون را در نظر گرفت.
وی با بیان اینکه باید رسانه را شناخت، افزود: در آمریکا از ۱۳سالگی اجازه ساخت جی‌میل به کودکان داده می‌شود و میانگین استفاده از جی‌میل در اروپا از ۱۵سالگی است. این موضوع بدین معناست که محدودیت‌هایی وجود دارد و آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده از این ابزار فناوری مناسب چه سنی است؛ یعنی فرهنگ استفاده از یک ابزار و این نشان سواد رسانه‌ای است. بسیاری از بزرگان فناوری مانند بیل گیتس، استیو جابز و... بیان کرده‌اند برای استفاده از فضای مجازی محدودیت‌ها و قوانینی برای فرزندان خود ایجاد کرد‌ه‌اند که چگونه از آن استفاده کنند، در صورتی که ما افراد و خانواده‌هایی را داریم که هیچ محدودیتی برای فرزندان خود قائل نیستند.
مدرسی یادآور شد: در دوره گذشته نامه‌ای به وزیر ارتباطات داده شد که اختصاص بسته‌های اینترنت شبانه منجر به معضلات متعددی مانند کم‌خوابی دانش‌آموزان، دانشجویان و والدین و در نتیجه افت تحصیلی، کاهش طول عمر و... خواهد شد که آثار آن را در آینده خواهیم دید، اما پاسخی که به نامه کارشناسان این حوزه داده شد این بود که لغو این تخفیف‌‌ها منجر به آسیب اقتصادی اپراتورها می‌شود. این پاسخ یعنی مشکلات متعدد و آسیب‌های فراوان فدای صرفه اقتصادی اپراتور شود!

شتاب یافتن تربیت با توانمند کردن والدین
این کارشناس مطرح کرد: ما بدون توانمند کردن خانواده نمی‌توانیم به نتیجه مطلوب برسیم و اگر والدین توانمند شوند اهداف تربیتی شتاب پیدا می‌کند. نباید جایگاه پدر و مادر را صرفاً به تأمین‌کننده مالی تنزل دهیم بلکه باید خانواده‌ها آموزش ببینند که با فرزندان خود چگونه رفتار  و فرزندان خود را چگونه تربیت کنند. امروز در مدارس مشکل سواد رسانه‌ای داریم. توصیه می‌کنم از کلاس دوم دبستان سواد رسانه‌ای تدریس شود یا هوش دیجیتال از سه‌سالگی، زمانی که قوای ادراکی در حال شکل‌گیری است شروع می‌شود، در نتیجه باید به این موضوع توجه کرد.
مدرسی با بیان اینکه در کانون زحمت‌های بسیاری کشیده می‌شود اما فرزندان عرصه رسانه رها شده‌اند، ادامه داد: نتیجه بی‌توجهی ما به این موضوعات منجر به حیاط‌خلوت رسانه‌ای می‌شود و در نتیجه هنگام بروز اختلالات تربیتی، والدین نمی‌دانند فرزند آنان چه مشکلی دارد. باید توجه کرد پدر و مادری که به فرزندان خود بی‌اعتنا هستند والدین نیستند بلکه جانیان تربیتی هستند. والدین در برابر فرزندان خود مسئولیت‌های فراوانی دارند که امروز تسلط به سواد رسانه‌ای و آموزش آن به فرزندان خود یکی از وظایف آن‌هاست.

درگاه‌های رسانه‌ای صداخفه‌کن بچه‌ها نیست
مدرسی ادامه داد: رسانه دارای فرصت‌هایی است که باید آن را پیدا کرد. کارشناسان و مربیان باید از این موضوعات آگاهی داشته باشند. نباید از درگاه‌های رسانه‌ای به عنوان صداخفه‌کن برای بچه‌ها استفاده کنیم تا به کار خودمان برسیم. باید عرصه رشد و تربیت و رسانه شناخته شود تا با فرزندان ارتباط برقرار شود. باید به وساطت‌های تعدیل‌کننده و تقویت‌کننده که خانواده، نهادهای تربیتی و رسانه است توجه شود؛ وساطت به معنای دقت نظر است و کنترل نیست.
مدرسی در پایان گفت: نسل «زد» یا «زومری‌‌ها» خصوصیاتی دارند که با نسل گذشته بسیار متفاوت است؛ باید این نسل را شناخت و پدر و مادرها باید با دید جدیدی با این نسل برخورد کنند. مثلث ارتقای تربیت رسانه‌ای باید شکل گیرد تا سواد رسانه‌ای حاصل شود. اضلاع این مثلث توانمندسازی خانواده، توانمندسازی فرزندان و توانمندسازی‌ نهادهای تربیتی مانند مدرسه و دانشگاه است.