6دانگ عرصه و اعیان
«معصومه خسروی» بانوی ۷۵ ساله تهرانی است که 6دانگ عرصه و اعیان یک قطعه باغ مشجر به مساحت 2هزار مترمربع واقع در شهریار را بر آستان مقدس امام رضا(ع) وقف و نامش را در فهرست واقفان صحن و سرای حضرت دوست برای همیشه ماندگار کرده است.  
سال‌های عمرش تا به امروز را وقف تربیت 6فرزندش کرده و حالا هم این روح زیبای مادرانه را با زیبایی مضاعف زینت داده است. خودش می‌گوید: من پیش از این‌ها معلم بودم اما پس از ازدواج تصمیم گرفتم فقط خانه‌دار باشم و برای تربیت فرزندانم وقت بیشتری بگذارم؛ برای 6فرزندی که شامل چهار دختر و دو پسرهستند. 
از او درباره وقفش می‌پرسیم و این پاسخ را می‌شنویم: پس از فوت همسرم و تقسیم ارثیه، این باغ سهم من شد و تمام دارایی‌ام در دنیا هم همین 2هزار متر باغ است که تصمیم گرفتم به نام امام رضا(ع) سند بخورد. او می‌افزاید: خوشبختانه فرزندانم نیازی به این دارایی من ندارند و من هم با خیال آسوده از زندگی آن‌ها، تصمیم گرفتم این باغ را برای آخرت خودم سرمایه‌گذاری کرده و آن را وقف کنم.

تعبیر یک خواب شیرین
داستان وقف این مادر هم شنیدنی است: «سال‌ها پیش، مادر مرحومم را در خواب دیدم... هیچ وقت آن خواب را فراموش نمی‌کنم. آن شب مادرم به من سفارش کرد آیه ۴۵ سوره کهف را بخوانم؛ وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَيَاهِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنْزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيمًا تَذْرُوهُ الرِّيَاحُ وَكَانَ اللهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ مُقْتَدِرًا ... خداوند می‌فرماید: برای بیان سرعت زوال و ناپایداری دنیا، زندگی را برای آن‌ها مثال بزن... درست مانند آبی است که از آسمان نازل می‌کنیم و گیاهان با آن سرسبز و باطراوت می‌شوند و بعد در مدت کوتاهی این سرسبزی از بین می‌رود و... .  
این آیه قرآن روایت فانی بودن اموال دنیوی است و آدم را مطمئن می‌کند که باید از دارایی دنیوی‌اش برای آخرت استفاده کند. در آن زمان که خواب مادرم را دیدم دارایی چندانی نداشتم اما وقتی این باغ به من به ارث رسید، احساس کردم فرصتش رسیده و باید آن را وقف کنم تا هم خودم احساس آرامش بیشتری داشته باشم، هم مادرم و همسرم را هم در این کار خیر شریک کنم». 

احساس تولد دوباره 
از او درباره چرایی انتخاب وقف برای تعبیر خواب و انجام نیتش می‌پرسم و می‌گوید: پیش از وقف باغ، از یک دوست خانوادگی که فرزندی نداشتند، شنیدم که تمام اموالشان را وقف امام رضا(ع) کرده‌اند، وقتی این قضیه را برایم تعریف کردند، خیلی برای من زیبا بود و خوشحالم کرد، آن‌ها هم من را تشویق کردند که خودم دارایی‌ام را وقف کنم تا لذت آن را بهتر درک کنم.
او درباره احساس خود پس از وقف این باغ نیز می‌گوید: انگار خدا به من دنیا را بخشیده بود. انگار تازه چیزی بدست آورده بودم، نه اینکه چیزی از دست داده باشم. به پسرم هم که همراه و یاورم در این وقف بود، گفتم انگار امروز تازه متولد شدم. 
 
وقف بدون یک روز تأخیر 
خانم خسروی حالا باغش را وقف کرده و تنها خواسته‌اش این بوده که با فروش این باغ موقوفه، خانه‌ای خریداری و وقف حضرت باشد تا او زندگی‌اش تا پایان عمر را میهمان خانه حضرت باشد. او در این باره می‌گوید: در زمان وقف باغ، از من پرسیدند شما که می‌خواهید باغ را به خانه‌ای تبدیل کنید، اول این کار را انجام بدهید و بعدش آن خانه را وقف کنید اما من گفتم عمر دست ما نیست و معلوم نیست چند روز دیگر زنده باشم که بتوانم این کار نیک را به سرانجام برسانم.