​​​​​​​کوین دی‌بروینه، ادن هازارد، یان فرتونگن، اکسل ویتسل، دریز مرتنز، توماس مونیه، روملو لوکاکو و چند بازیکن دیگر از نسل طلایی شیاطین سرخ اروپا احتمالاً در قطر آخرین جام جهانی خود را تجربه خواهند کرد. آن‌ها نمی‌خواهند بدون یک جام ارزشمند پیراهن‌های ملی خود را آویزان کنند.
با آغاز دهه‌ دوم قرن بیست‌ویکم، شاهد روی کار آمدن نسلی جذاب و پراستعداد در بلژیک بودیم. آن‌ها در جام جهانی 2014 تا یک‌چهارم نهایی پیشروی کردند اما نمایش ضعیف در یورو 2016 باعث شد مارک ویلموتس، از کار برکنار شود و روبرتو مارتینز سکاندار شیاطین سرخ شود. در جام جهانی 2018 تغییر به‌وجود آمده اثر خود را نشان داد.آن‌ها برای دومین مرتبه در طول تاریخ به نیمه‌نهایی جام جهانی رسیدند و بازهم شکست خوردند. باخت به فرانسه‌ قهرمان، بلژیک را راهی بازی رده‌بندی کرد. جایی که سرخپوشان با نتیجه‌ 2 بر صفر از سد انگلیس گذشتند و تاریخ‌سازی کردند؛ قاضی این بازی علیرضا فغانی بود.
مارتینز و شاگردانش در یورو 2020 نمایش فوق‌العاده‌ای نداشتند و به دست ایتالیا در دور یک‌چهارم نهایی حذف شدند. با وجود این، آن‌ها برای رسیدن به قطر با چالش جدی مواجه نشدند و نسبت به جدی‌ترین رقیب خود ولز پنج امتیاز بیشتر کسب کردند. نسبت به دوره‌ قبل تغییراتی در ترکیب بلژیک به‌وجود آمده است. در کنار ستاره‌هایی چون کورتوآ، کاراسکو، لوکاکو، دی‌بروینه، ویتسل، مونیه و هازارد باید به نفراتی چون یوری تیلمانس، لئاندرو تروسارد و تیموتی کاستاینه اشاره داشته باشیم.