قسمت هفدهم
ششمین آیه مهدوی قرآن آیه 148 سوره بقره است که به نظر مشهور مفسران، در ادامه آیات مرتبط با جریان تغییر قبله نازل شده و مرتبط با همین موضوع است. خدای متعال در این آیه می‌فرماید: هر گروهی جهت و نقطه هدفی دارد كه خداوند آن را تعيين كرده است؛ بنابراین در نيكی‏ها و اعمال خير بر يكديگر سبقت جوييد! هر جا باشيد خداوند شما را حاضر می‏كند؛ خداوند بر هر كاری تواناست: «و لکل وجهه هو مولیها فاستبقوا الخیرات اینما تکونوا یأت بکم الله جمیعا ان الله علی کل شئ قدیر».
با توجه به دیدگاه مشهور تفسیری، مراد از وجهه همان قبله است. بنابراین خدای سبحان با نزول عبارت «و لکل وجهه هو مولیها»، قبله را یک امر اعتباری و قراردادی معرفی کرده است که حسب شرایط و مصالح اقوام و گروه‌ها تعیین می‌شود. یک روز مصلحت اقتضا می‌کرده بیت‌المقدس قبله باشد و روزی خانه کعبه. (تفسیر نمونه، ج1، ص501) برخی دیگر گفته‌اند معنای آیه این است که قبله گروه‌های مختلف در نقاط گوناگون عالم با یکدیگر تفاوت دارد، به طوری که برخی در جهت جنوب اعمال عبادی خود را انجام می‌دهند، بعضی در شمال، برخی به سمت شرق و بعضی به سمت غرب. (فتح القدیر، ج1، ص181) از این رو قیل و قال و بگو مگو درباره جهت قبله و تغییر آن، نفع و سودی به حال مردم ندارد. در عوض آنچه باید با توجه به در پیش بودن عرصه قیامت که همگان در آن محشور و حسابرسی می‌شوند مورد توجه قرار گیرد، سبقت گرفتن در انجام کارهای خیر و نیکو است: «فاستبقوا الخیرات اینما تکونوا یأت بکم الله جمیعا». 
صرف نظر از این معنای ظاهری درباره آیه، مفهوم دیگری که بر اساس روایات اهل بیت(ع) در این آیه مورد توجه قرار گرفته، گرد هم آمدن یاران امام زمان(عج) برای نصرت آن حضرت است. 
از جمله ابوبصیر از امام صادق(ع) نقل کرده که حضرت فرمود این آیه درباره حضرت قائم(عج) و اصحابش نازل شده که بدون داشتن هرگونه وعده و قرار با یکدیگر گرد هم می‌آیند: «عن أبي بصير، عن أبي عبد الله (عليه السلام)، في قوله: فاستبقوا الخیرات اینما تکونوا یأت بکم الله جمیعا قال: نزلت في القائم(عليه السلام) و أصحابه يجتمعون علی غير ميعاد». (البرهان، ج1، ص348)