​​​​​​​چند مورد از ویژگی‌های کلی اصحاب سیدالشهدا(ع) را بگویم شاید کمک کند که هم این‌ها را بشناسیم و هم خودمان را با این ویژگی‌ها انطباق دهیم. بالاخره این شعار نیست که ما ملت امام حسینیم... یکی از ویژگی‌های این‌ها، الهی بودن است، ربّانی بودن. برای خدا بودن. این کلامی است که امام صادق(ع) در زیارت‌نامه این‌ها گفته است. راجع به اصحاب امام حسین(ع) می‌فرماید: «السَّلامُ عَلَیکُم اَیُّها الرَّبَّانیون» سلام بر شما ای ربانیون... شما از ما جلو افتادید، ولی ما دنبال شما می‌آییم. دقت کنید این را چه کسی می‌گوید؟ حجت خدا می‌گوید... می‌گوید ما دنباله‌رو شما هستیم. در عظمت این‌ها همین قدر بس که امام معصوم این گونه این‌ها را توصیف می‌کند... شهادت می‌دهم شما جزو انصارالله هستید... «وَ سادَهُ الشَّهَداءِ»... امام حسین (ع) سیدالشهدا است، شهدای کربلا «وَ سادَهُ الشَّهَداءِ» یعنی ایشان آقا و آن‌ها آقایان شهدا هستند... پس در میان همه شهدا این‌ها در دنیا و آخرت برتر هستند... امام صادق(ع) دو بار می‌فرماید شما انصار خدا هستید... بعد امام صادق(ع) یک آیه از قرآن خواند که من آیه را اشاره می‌کنم. آیه 146 سوره آل‌عمران. امام صادق(ع) فرمود شما مصداق این آیه هستید: «وَ کَأَیِّن مِن نَبِيٍ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثیر فَما وَهَنُوا لِما أصابَهُم فِي سَبِیلِ اللهِ». این آیه در سوره آل‌عمران، آیه 146 مربوط به احد است. که وقتی در احد عده‌ای از یاران پیامبر شهید شدند، 70 نفر شهید شدند، امیرالمؤمنین(ع) مجروح شد. این آیه دارد به آن کسانی که احد را خالی کردند، یک عده فرار کردند، می‌گوید ببینید انبیای گذشته یارانی داشتند، «وَ کَأَیِّن مِن نَبِيٍ قاتَلَ مَعَهُ»، یک یارانی داشتند که «رِبِّی» بودند یعنی غرق در خدا، «وَهن» نداشتند یعنی استحکام قلبی، ضعف نداشتند یعنی شجاعت، صبور بودند. و یک دعایی هم آن‌ها داشتند که ایشان نقل می‌کند: «رَبَّنَا اغفِر لَنا ذُنوبَنا وَ إسرافَنا فِي أَمرِنا وَ ثَبِّت أَقدامَنا». امام صادق(ع) دارد این آیه را تطبیق می‌دهد بر اصحاب ابی عبدالله(ع) در روز عاشورا... اگر انسان کارش خدایی باشد می‌ماند... این ماندگاری محبت ابی عبدالله در دل‌ها کار خداست و این نتیجه این است که آن‌ها کارشان برای خدا بود.
کربلا دو دسته زیبایی داشت: زیبایی‌های حسی، زیبایی‌های معنوی. زیبایی‌های حسی کربلا چهار چیز بود: خطبه‌ها، رجزها، دعاها، گفت‌وگوها... زیبایی خطبه‌ها، رجزها، دعاها و حرف‌هایی که امام حسین(ع) با افراد زده است. خیلی بحث قشنگی است. انصافاً یک نفر این‌ها را در یک ویترینی بگذارد، منهای قصه‌ مذهبیات، فقط بررسی کند این رجزهایی که خوانده شده است... آن وقت می‌فهمیم چرا زینب کبری(س) فرمود: من جز زیبایی در کربلا ندیدم... .