منبر مجازی
به عشق علی (ع)
آیت‌الله ضیاء آبادی
خدا نکند ما دستمان از دامن علی (ع) و آل علی (ع) کوتاه شود، سرمایه حیاتی ما همین است.
گروهی اصلاً علی (ع) را خدا می‌دانند و گروهی او را این‌قدر پایین آورده‌اند که مسلمان هم نمی‌دانند، حضرت فرمود : « هَلکَ فِیَّ رَجُلان : مُحبُّ غال و مُبغِض غال» دو گروه درباره من به هلاکت افتاده‌اند: گروهی دوستدار مفرط، مرا از امامت بالاتر برده؛ به الوهیت می‌رسانند. گروهی نیز، حتی منکر فضیلت من هستند حتی مسلمان هم نمی‌دانند. واجب القتل می‌دانند. گروه متوسط، عارف و محکم هستند و در همان عرفانشان محکم‌اند. می‌فرمود: مؤمن واقعی آن‌قدر به من محبت دارد، من اگر با شمشیر خودم بر بینی‌اش بزنم که مرا دشمن بدارد، دشمن ندارد ؛ اما اگر تمام دنیا را به منافق بدهم که دوستم بدارد، نخواهد داشت.
رسول خدا (ص) فرمودند: یاعلی! هیچ مؤمنی دشمن تو نخواهد بود و هیچ منافقی دوست تو نخواهد بود.
بعضی عجیب بودند؛ در راه محبتش سر و دست و پا و زبان دادند، نقل شده یکی از دوستداران امیرالمؤمنین (ع)، خطایی از او سر زد، قرار شد دستش را ببرند، اینجا به قول ما نباید روابط بر ضوابط حاکم باشد ؛ضوابط باید حاکم باشد، در راه خدا این کار را می‌کند و دستش را می‌برد، خودش دست آن مرد را قطع کرد، آن مرد هم، در حالی که از دستش خون می‌چکید، می‌رفت در راه ابن کواء، که ازخوارج نهروان بود و علیه مولا تبلیغ می‌کرد، دید فرصت خوبی است، گفت چه کسی دستت رابریده است، فرد خطاکار با کمال مهربانی گفت: علی «علیه السلام»، دست مرا آقای اوصیاء پیغمبران بریده است، دست مرا آن کسی که هادی است بریده، مولی المتقین بریده، مرد منافق گفت : عجب دستت را بریده، باز مدحش را می‌کنی؟ گفت چگونه مدحش نکنم که محبتش با خون و گوشتم آمیخته شده است؟ و سرمایه من این است.
«یوم ندعوا کل اناس بامامهم » یک روزی برسد که مردم را و گروهی را با امامشان به صحرای محشر خواهیم آورد. آنکه در دنیا بینا بوده، چشم عقلش باز بوده و علی را شناخته، جمال محبت او را در دل جای داده است، این در روز قیامت بیناست.
گروهی اصلاً علی (ع) را خدا می‌دانند و گروهی او را این‌قدر پایین آورده‌اند که مسلمان هم نمی‌دانند، حضرت فرمود : « هَلکَ فِیَّ رَجُلان : مُحبُّ غال و مُبغِض غال» دو گروه درباره من به هلاکت افتاده‌اند: گروهی دوستدار مفرط، مرا از امامت بالاتر برده؛ به الوهیت می‌رسانند. گروهی نیز، حتی منکر فضیلت من هستند حتی مسلمان هم نمی‌دانند. واجب القتل می‌دانند. گروه متوسط، عارف و محکم هستند و در همان عرفانشان محکم‌اند. می‌فرمود: مؤمن واقعی آن‌قدر به من محبت دارد، من اگر با شمشیر خودم بر بینی‌اش بزنم که مرا دشمن بدارد، دشمن ندارد ؛ اما اگر تمام دنیا را به منافق بدهم که دوستم بدارد، نخواهد داشت.
رسول خدا (ص) فرمودند: یاعلی! هیچ مؤمنی دشمن تو نخواهد بود و هیچ منافقی دوست تو نخواهد بود.
بعضی عجیب بودند؛ در راه محبتش سر و دست و پا و زبان دادند، نقل شده یکی از دوستداران امیرالمؤمنین (ع)، خطایی از او سر زد، قرار شد دستش را ببرند، اینجا به قول ما نباید روابط بر ضوابط حاکم باشد ؛ضوابط باید حاکم باشد، در راه خدا این کار را می‌کند و دستش را می‌برد، خودش دست آن مرد را قطع کرد، آن مرد هم، در حالی که از دستش خون می‌چکید، می‌رفت در راه ابن کواء، که ازخوارج نهروان بود و علیه مولا تبلیغ می‌کرد، دید فرصت خوبی است، گفت چه کسی دستت رابریده است، فرد خطاکار با کمال مهربانی گفت: علی «علیه السلام»، دست مرا آقای اوصیاء پیغمبران بریده است، دست مرا آن کسی که هادی است بریده، مولی المتقین بریده، مرد منافق گفت : عجب دستت را بریده، باز مدحش را می‌کنی؟ گفت چگونه مدحش نکنم که محبتش با خون و گوشتم آمیخته شده است؟ و سرمایه من این است.
«یوم ندعوا کل اناس بامامهم » یک روزی برسد که مردم را و گروهی را با امامشان به صحرای محشر خواهیم آورد. آنکه در دنیا بینا بوده، چشم عقلش باز بوده و علی را شناخته، جمال محبت او را در دل جای داده است، این در روز قیامت بیناست.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
شمیم مهر رضوی در زندان زنان
-
شهدای واقعه مسجد گوهرشاد کجا دفن شدند؟
-
اولینهای مطبوعات بانوان در گنجینه اسناد آستان قدس رضوی
-
به عشق علی (ع)
-
غم، باهوش است
-
مرد آخر بين، مبارک بندهای است
-
عملیات ساخت کتابخانه حرم مطهر علوی به پایان رسید
-
حضور در خانه حراست از جامعه
-
مدیریت جهادی از منظر رهبر انقلاب
-
کتاب « فاطمه (س) مثل یاس بود» رونمایی شد
