بنویس... وقت‌کشی نکن!

بنویس... وقت‌کشی نکن!


​​​​​​​چند روز پیش سالروز درگذشت نادر ابراهیمی بود. «ایسنا پلاس» به همین مناسبت نوشت: 
ارائه فهرست کاملی از شغل‌های نادر ابراهیمی، کار دشواری است. او خودش در دو کتاب «ابن مشغله» و «ابوالمشاغل» ضمن شرح وقایع زندگی‌اش، به فعالیت‌های گوناگون خود نیز پرداخته ‌است. ابراهیمی در طول زندگی‌اش کارهای زیادی را تجربه کرده، او هم آب حوض کشیده و هم به ترجمه و تصویرگری کتاب و نویسندگی پرداخته است.
«یک عاشقانه آرام»، «بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم»، «چهل نامه کوتاه به همسرم»، «مردی در تبعید ابدی»، «بر جاده‌های آبی سرخ»، «تضادهای درونی»، «آتش بدون دود»، «ابن مشغله» و «آرش در قلمرو تردید» ازجمله آثار مطرح و محبوب این نویسنده هستند که بارها تجدید چاپ شده‌اند. می‌گویند ‌نادر ابراهیمی عادت داشته است کارهایی را که برای یک سال برنامه‌ریزی می‌کرده با خط خوش و درشت می‌نوشته و روی دیوار اتاقش می‌زده است. او در اواخر عمرش یادداشتی نوشت تا به مفاد آن پایبند باشد که این یادداشت اکنون در موزه‌ نادر ابراهیمی نگهداری می‌شود.
متن این یادداشت که شبیه یک‌جور توصیه‌نامه هم هست، از این قرار است:

«آخرین سال و آخرین فرصت برای خودسازی ... آهسته حرف بزن؛ بسیار آهسته ... و کم؛ ‌ بسیار کم حرف بزن. در حدِ ضروریات واقعی و کم‌کم به کمترین مقدار ممکن بخور تا رسیدن به عادت مسلط کم‌خوری ... گرسنه باش و در پرهیز کامل از چربی، شیرینی، نمک، سرخ کردنی، برنج و سپس نان و شکر... مطلقاً وقت‌کشی نکن، مطلقاً!
در رفتار با افراد خانواده به خصوص همسر فوق‌العاده باش، فوق‌العاده مهربان و صبور. صرفه‌جو، صرفه‌جو در حدی کاملاً محسوس و عالی، ‌ صرفه‌جو...و تمیز، ‌تمیز به حد افراط... و به حد کشنده‌ای بنویس».

برچسب ها :
ارسال دیدگاه