​​​​​​​«مسعود شجاعی طباطبایی» در گفت‌وگو با «شبستان» حرف‌های جالبی در ارتباط با اقدام اخیر نشریه شارلی‌ابدو زده است. بخش‌هایی از صحبت‌های او را بخوانید:
«این نشریه در مرام‌نامه خود هم ذکر می‌کند که خط قرمزی درباره مسائل دینی و اخلاقی ندارد و اساساً دین‌ستیز است. «ژان پی‌یر دکلوز» استاد برجسته کاریکاتور و مؤسس نخستین انجمن طنز تصویری جهان معتقد بود این نشریه زردی است که سبب نفرت‌پراکنی می‌شود. هنرمندان فرانسوی و دیگر هنرمندانی که در دهه 70 به فرانسه آمدند و این کشور را پایگاه کاریکاتور می‌دانستند هم همین نظر را داشتند... در اتفاق اخیر، این نشریه فراخوانی در ماه دسامبر 2022 منتشر می‌کند. در نهایت اعلام می‌کنند طی این فراخوان ۳۰ نفر برگزیده شده‌اند. این دروغ محض است چون اگر این تعداد برگزیده داشتند قطعاً کارهایشان را روی سایت نشریه شارلی‌ابدو بارگذاری می‌کردند. جایزه عجیبی هم گذاشته‌اند که هر کسی برگزیده شود کارش در نشریه چاپ می‌شود! در واقع ۳۰ کار در نشریه منتشر می‌شود که از این میان 15 اثر بسیار ضعیف و غیرحرفه‌ای هستند. این طرح‌ها در واقع فحش‌های تصویری است. یکی از این طراحی‌ها را طراح ضعیف ایتالیایی با نام «پائولو لامبوردی» کشیده است. حرف اول اسم و فامیل او را برعکس درج کرده‌اند تا ناشناخته بماند. اما لامبوردی در صفحه اینستاگرام خود می‌نویسد: «کار من روی جلد نشریه شارلی‌ابدو چاپ شده است و حالا من نیاز به محافظ دارم، من  منتظر فتوای روحانیون ایرانی هستم تا دستور اعدامم را بدهند! در حالی که این شخص در دنیای کاریکاتور محلی از اعراب ندارد که کسی بخواهد با او برخورد کند. لامبوردی بیش از 650 طرح در صفحه‌اش منتشر کرده و فقط هزار و 500 فالوور دارد. در مجموع این فحش‌های تصویری آنچنان مبتذل، زن‌ستیزانه و زشت هستند که حتی رسانه‌های معاند ایرانی هم نتوانستند تصویر روی جلد این نشریه را به نمایش بگذارند. این‌ها در حدی نیستند که بخواهیم با آن‌ها مقابله به مثل کنیم. اگر می‌خواهیم کاری انجام دهیم باید موجودیت رژیم صهیونیستی که پشت این نشریه هست را نشانه بگیریم. چون این نشریه بازویی برای این رژیم است. این‌ها رسانه‌های نیابتی رژیم صهیونیستی هستند. اگر می‌خواهیم کاری کنیم باید مستقیماً به صهیونیست‌ها بپردازیم و موجودیت آن‌ها را زیر سؤال ببریم. در حال سبک و سنگین کردن این موضوع هستیم. باید با زبان منطق و با زبان فاخرِ طنز ترسیمی مقابله به مثل کرد. شاید در برخی موارد از هجو بهره ببریم اما هیچ موقع به سمت فحش‌های تصویری نمی‌رویم».