​​​​​​​وقتی نام آن‌ها به میان می‌آید بدون شک به یاد جام جهانی 1990 می‌افتیم. تیمی ناشناخته که قرار بود دومین حضورش در جام جهانی را پس از هشت سال تجربه کند. آن‌ها در سال 1982 بدون باخت و به‌خاطر گل زده کمتر نسبت به قهرمان آن دوره یعنی ایتالیا از گروهشان بالا نرفتند اما بازهم انتظار نمی‌رفت بتوانند در بازی افتتاحیه مقابل آرژانتین قد علم کنند.
نه 94، نه 98، نه 2002، نه 2010 و نه 2014. در هیچ‌کدام از این سال‌ها شاهد صعود این تیم به دور دوم جام جهانی نبودیم. ماجرا در دو حضور آخر شیرها کاملاً وخیم شد و آن‌ها به یک تیم رام‌شدنی تبدیل شدند. 6 باخت در 6 بازی آخر کامرون ثبت شده و حالا پس از یک دوره غیبت بازهم سروکله‌شان پیدا شده است. به دراماتیک‌ترین شکل ممکن صعود کردند. در دور دوم و در بازی آخر با شکست ساحل‌عاج صدرنشین شدند و پا به دور نهایی و بازی رفت و برگشت گذاشتند. حریف آن‌ها الجزایر پرستاره بود. بازی رفت در خاک کامرون با پیروزی یک بر صفر میهمان تمام شد. به نظر می‌رسید دومین حذف متوالی در راه خواهد بود اما مردان تحت هدایت ریگوبرت سانگ، کاپیتان اسبق کامرون، ورق را برگرداندند. 
برد یک بر صفر تیم بلماضی را پاسخ دادند و بازی به وقت اضافه رفت. گل مساوی الجزایر در دقیقه‌ 118 حکم به صعود میزبان می‌داد اگر توکو اکامبی در دقیقه‌ 124 گل دوم سبزپوشان را به‌ثمر نمی‌رساند.حالا آن‌ها در قطر هستند.