آن‌ها هم همانند اکوادور در سال 2002 موفق شدند اولین حضور خود در جام جهانی را تجربه کنند، اما نمایش این دو تیم با یکدیگر متفاوت بود. سنگالی که قرار بود طبق پیش‌بینی پله افسانه‌ای زنگ تفریح فرانسه، دانمارک و اروگوئه شود با ارائه‌ بازی‌هایی شگفت‌انگیز، بدون تجربه‌ باخت، با 5 امتیاز به یک‌هشتم نهایی رسید. 
اوج کار شاگردان برونو متسوی فقید در بازی افتتاحیه بود. جایی که شیرهای ترانگا با نتیجه‌ یک بر صفر از سد مدافع عنوان قهرمانی گذشتند و افتتاحیه‌ جام را مزین به رقص جذابشان کردند. سوئد، سرگروه گروهی که انگلیس و آرژانتین در آن قرار داشتند هم حریف جاه‌طلبی نماینده‌ آفریقا نشد و سنگال با  دو گل هنری کامارا به یک چهارم نهایی راه یافت.
ترکیه‌ سنول گونش، تیمی بود که ترمز پسران متسو را کشید. ایلهان مانسیز زننده‌ گل طلایی بود و سنگال، سومین تیم از قاره‌ سیاه بود که موفق شد طعم حضور در یک‌چهارم‌نهایی جام جهانی را بچشد. کامرون 1990 و غنای 2010 تنها تیم‌هایی بودند که توانستند چنین کار بزرگی را پیش و پس از سفید و سبزها انجام دهند. سنگال با داشتن ستاره‌هایی چون ادوارد مندی، کالیدو کولیبالی، ادریسا گانا گی و بولایه دیا به جام جهانی قدم می‌گذارد. البته که آن‌ها مهم‌ترین بازیکن خود را در آستانه آغاز جام جهانی از دست داده‌اند و شاگردان سیسه در غیاب سادیو مانه باید در جام جهانی 2022 قطر به میدان بروند چون او در دیدار بایرن‌مونیخ مقابل وردربرمن دچار مصدومیت شد.