اسیر شبهات عمروعاص‌ها نشویم

اسیر شبهات عمروعاص‌ها نشویم

محمدمهدی خیرجو


​​​​​​​پس از واقعه جانسوز ۴ آبان‌ماه در شاهچراغ، رسانه‌های بیگانه ابتدا سکوت کردند، پس از بیانیه داعش با بی‌تفاوتی از آن گذشتند و سپس شروع به تردید‌افکنی کردند! خاطرتان باشد، اینترنشنال در سال ۹۷ بلافاصله پس از عملیات تروریستی الاحوازیه در رژه ارتش و شهادت ۲۵تن از هموطنان، در اقدامی غیرحرفه‌ای سخنگوی این گروهک تجزیه‌‌طلب و تروریستی را روی خط آورد و وقیحانه این اقدام را توجیه کرد و موجی از خشم و انزجار را در ایران پدید آورد. اینترنشنال این‌بار اما با درس از گذشته، عاملان داعش یا همان پسرعموی تحت حمایت سعودی را روی خط نیاورد و سعی کرد با تردید‌افکنی در این واقعه، آن را ماست‌مالی کند و حتی آن را محکوم نکرد! سایر رسانه‌های دشمن و عمله‌های مجازی ضدایران نیز همین خط تردید‌افکنی را پیش گرفتند و وقتی با وجود اعتراف داعش، گمانه‌زنی‌هایشان را دروغ و باطل دیدند، در عجیب‌ترین استدلال گفتند:«چه داعش و چه عوامل داخلی این اتفاق را رقم زده باشند، مقصر بازهم جمهوری اسلامی 
است!» اما هیچ‌گاه توضیح ندادند چرا خانم‌ مهسا امینی که براساس مدارک و شواهد، بدون برخوردی و به علت بیماری زمینه‌ای و سکته قلبی به رحمت خدا رفته، نمادمظلومیت و قابل ترحم و همدردی‌ است، ولی شهدای شاهچراغ که گلوله‌های داعش روی سر و سینه‌ آن‌ها مشخص است، حتی نیاز به محکومیت و تسلیت ندارند! 
این ماجرا یادآور برگ‌هایی از تاریخ است: شهادت جناب عمار در جنگ صفین به دست سپاهیان معاویه؛ همواره از عوامل سرزنش معاویه و از دلایل حقانیت علی(ع) در این نبرد دانسته شده است. دلیل این مسئله، حدیثی از پیامبر(ص) بود که قاتل عمار را، گروهی ستمگر و منحرف معرفی می‌کرد و بین مسلمانان متواتر بود. قال 
رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): «انک لن تموت حتی تقتلک الفئة الباغیة الناکبة عن الحق»؛ تو نمی‌میری تا وقتی که گروه ستمگر و منحرف از حق تو را بکشد.(امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۹، ص۲۱.) گفته‌اند خزیمه بن ثابت، در جنگ جمل و صفین حاضر شد ولی شمشیر از غلاف بیرون نیاورد تا زمانی‌که دید جناب عمار به دست لشکر شامی در صفین به شهادت رسید، کلام پیامبر(ص) را به خاطر آورد و گفت:«اکنون گروه گمراه برای من مشخص شد و شروع به جنگ در رکاب امام علی(ع) کرد تا اینکه به شهادت رسید». معاویه و عمروعاص که جنگ را مغلوبه و اعتبار و مشروعیت خود را نزد افکارعمومی بر باد دیدند، شبهه‌ای انداختند و این بود:  «جناب عمار را [امام] علی(ع) به کشتن داد و اگر وی، این صحابه صاحبنام و سپیدموی را به صفین نمی‌آورد، جانش محفوظ بود و خونش ریخته نمی‌شد، پس مسبب قتل عمار، علی(ع) و پیروانش هستند». و عجیب اینکه، این شبهه میان شامیان کارساز افتاد! امروز هم عمروعاص‌ها، به همان شیوه خدعه می‌کنند و بدون پرداختن به علل و عوامل و واقعیات میدان و مطالبه برخورد با آمران و عاملان این جنایت هولناک در حرم امن امامزاده احمدبن موسی کاظم علیه‌السلام، با سفسطه و قصه‌بافی جای جلاد و شهید را عوض می‌کنند. تاریخ همواره تکرار می‌شود، مراقب باشیم در صفوف شامیان قرار نگیریم... .

برچسب ها :
ارسال دیدگاه