​​​​​​​از دوران شیوع کرونا به این طرف کمک‌های خیران تبدیل به توزیع بسته‌های موادغذایی شد و با عنوان «کمک‌های مؤمنانه، خدمت کریمانه» به کمک هموطنان خود آمدند. این موضوع تا امروز همواره نمود بیشتری پیدا کرده و خیران با کمک یک مؤسسه خیریه به نام عماد در سال‌های اخیر در مدرسه‌های حاشیه شهر مشهد اقدام به توزیع غذای گرم یا میوه می‌کنند.
در دو سال گذشته شیوع کرونا موجب بسته شدن مدرسه‌ها و مجازی شدن آموزش شده بود، امروز اما در زمانی به‌سر می‌بریم که کرونا کمی فروکش و مرگ‌ومیرها کاهش چشمگیری پیدا کرده است. با اینکه فقط یک ماه از شروع مدرسه گذشته، اما مؤسسه خیریه عماد دوباره اقدام به توزیع میوه و غذای گرم در مدرسه‌های حاشیه شهر مشهد کرده است. چهارشنبه هر هفته موعد توزیع غذای گرم یا میوه در مدرسه‌های حاشیه شهر است، گویی به چهارشنبه‌های امام رضایی، نیکوکاری هم اضافه شده است. این مؤسسه این هفته به مدرسه‌ای در جاده سیمان رفت تا مانند هفته‌های گذشته میان دانش‌آموزان میوه توزیع کند.

پژواک صدای زندگی پس از ۲ سال در مدرسه
ساعت یک ربع به یک ظهر به یک مدرسه ابتدایی پسرانه می‌رسیم. صدای سروصدای بچه‌ها از بیرون از مدرسه به گوش می‌رسد. دلمان برای شنیدن این صداها تنگ شده بود؛ از زمانی که مدارس به دلیل شیوع کرونا تعطیل و آموزش مجازی شده بود این صدای شلوغی و هیجان بچه‌ها به گوشمان نرسیده بود.
این صدای شلوغی همان صدای زندگی است که اینک به گوشمان می‌رسد. حس خوبی دارد وقتی از یک کلاس که پنجره‌اش رو به کوچه است صدای دانش‌آموزانی به گوش می‌رسد که حروف الفبا را بلند بلند تکرار می‌کنند.
وارد حیاط مدرسه می‌شویم؛ در سمت راست، تعدادی از کلاس‌های مدرسه دیده می‌شوند که با دیواری کرم رنگ مشخص شده‌اند، پس از کلاس‌ها نمازخانه قرار دارد که دیوارش آبی رنگ است. 6 کلاس در این مدرسه وجود دارد، یعنی از کلاس اول تا ششم. ناظم مدرسه ما را به دفتر راهنمایی می‌کند. وارد سالن انتهای حیاط که می‌شویم، تعدادی کلاس درس وجود دارد که روی در‌ هر یک به حروف نوشته شده، ششم، پنجم، چهارم و ... .
 از کلاس مقابل دفتر مدرسه صداهای بلند و بیشتری از دانش‌آموزان به گوش می‌رسد. هر کدام از دانش‌آموزان می‌خواهند زودتر از همکلاسی خود به سؤال معلمشان پاسخ دهند، شنیدن این صداها برایمان لذت‌بخش است، دو سال بود به خاطر شیوع کرونا مدرسه‌ها غیرحضوری شده بودند. 

مشارکت پزشکان، معلمان و خیران داخل و خارج از کشور در این نیکوکاری
در مدت زمانی که به زنگ تفریح اول باقی مانده از دبیر اجرایی مؤسسه عماد ایده این کار نیک را می‌پرسم و آقای کاظمی می‌گوید: از سال ۹۶ که مؤسسه فعالیت خود را آغاز و اقدام به توزیع بسته‌های موادغذایی میان خانواده‌ها در حاشیه شهر مشهد کرد، خانواده‌ها خواستار بسته‌های غذایی بیشتر برای تأمین تغذیه دانش‌آموزان خود در مدرسه بودند.
از آن زمان تصمیم گرفتیم علاوه بر یک وعده غذای گرم در زنگ تفریح اول، سینی حاوی انواع میوه‌های فصل را میان دانش‌آموزان توزیع کنیم. او درباره حضور خیران در این اقدام نیکوکارانه می‌گوید: خیرانی از کشورهای آلمان، آمریکا، کویت و ... و در کشور نیز از استان‌های مختلف در این کار خیر همکاری دارند، همچنین از پزشک و معلم گرفته تا بقیه مشاغل نیز از جمله خیرانی هستند که در این کار خیر مشارکت دارند. 

کاری که لبخند را روی لبان همه می‌نشاند 
گفت‌وگو که تمام می‌شود ناظم مدرسه زنگ تفریح اول را می‌زند. دانش‌آموزان که لباس فرم آبی سفید دارند از کلاس‌ها به سمت حیاط می‌روند؛ یکی با دوستش از کلاس خارج می‌شود، یکی در حالی که می‌دود عجله دارد به آبخوری مدرسه برود؛ معلمان نیز یکی یکی در حالی که حواسشان به دانش‌آموزان است تا در مسیر رفتن به حیاط زمین نخورند، به دفتر می‌آیند.
یکی از معلمان این کار خیر را اقدامی خداپسندانه می‌داند و می‌گوید: این کار خیر که در این مدرسه در حال انجام است، لبخند و خوشحالی دانش‌آموزان و خانواده‌های آن‌ها را در پی دارد.

دعاگوی خیران هستیم 
یکی از مادران که به دفتر مدرسه آمده تا دفتر ریاضی فرزندش که در منزل جا گذاشته بود را به ناظم مدرسه بدهد، می‌گوید: از چند روز پیش از سوی مدرسه به والدین اعلام شده بود قرار است چنین برنامه‌ای اجرا شود که این موضوع بچه‌ها را بسیار خوشحال کرد.
او ادامه می‌دهد: دعاگوی خیران هستیم که فرزندانمان را با کار خیرشان خوشحال می‌کنند.
وانتی از راه می‌رسد که حاوی جعبه‌هایی است که میوه‌های بسته‌بندی شده در آن قرار دارد، از سیب و گلابی گرفته تا موز در بسته‌بندی قرار دارد. توزیع از کلاس ششم که مقابل دفتر است آغاز می‌شود. تعدادی از آقایان و خانم‌ها در این کار همکاری می‌کنند، عکاس روزنامه در حال ثبت لحظات شاد دانش‌آموزان است.
دانش‌آموزان نیز علاوه بر اینکه در حال گرفتن بسته‌های میوه هستند از عکاس هم که می‌خواهد از آن‌ها عکس بگیرد استقبال می‌کنند. توزیع درهر کلاس با سلام و خداقوت دانش‌آموزان و صلوات و تشویق آن‌ها به پایان می‌رسد.
یکی از خیرانی که در این کار نیکوکارانه حضور دارد در حالی که تأکید می‌کند نامی از او برده نشود درباره آشنایی خود با مؤسسه خیریه عماد می‌گوید: من با مؤسسه‌های بسیاری همکاری داشته‌ام؛ اینجا خیالمان راحت است که بسته‌های غذایی یا میوه، مستقیم به دست دانش‌آموزان این منطقه می‌رسد، بنابراین دوست دارم با این مؤسسه همکاری کنم.
او درباره حس و حالش از انجام این کار خیر ادامه می‌دهد: این کار به من آرامش می‌دهد، همچنین از اینکه می‌توانم خدمتی به مردم حاشیه شهر مشهد کنم خوشحالم و به این خدمت افتخار می‌کنم.
کار توزیع که تمام می‌شود از مسئولان مدرسه و مؤسسه عماد خداحافظی می‌کنیم تا به روزنامه برگردیم.
در حیاط مدرسه دو نفر از دانش‌آموزان را می‌بینم که از آبخوری برمی‌گشتند؛ می‌پرسم میوه‌هایتان را دوست داشتید؟ در حالی که لبخند می‌زنند با هم می‌گویند بله و این خوشحالی آن‌ها و تمام دانش‌آموزان این مدرسه به ما انرژی دوچندان می‌دهد تا برویم این کار خیر را برای علاقه‌مندان توصیف کنیم.

خبرنگار: مهدیه قمری