​​​​​​​بایست مکان نمازگزار یا مسجد یا خانه یا جای دیگر، از زینت و زیور دنیوی دور باشد؛ بلکه وضع مکان طوری باشد که مصلی را به یاد آخرت و عالم تجرد وادار کند. (پندهای آسمانی، قم؛ نور معارف، 1396)