​​​​​​​بزرگ و کوچک ندارد. محرم که می‌رسد همه ما انگار هیئت لازم می‌شویم. اصلاً خیلی‌هایمان توی همین هیئت و حسینیه‌ها، با چای روضه و زیر پرچم عزای اهل بیت(ع) بزرگ شدیم و به امروز رسیدیم. عشق به حسین(ع)، بوی کربلا و شور و نشور عاشورا توی خونمان است. هیئت‌های شهر و محله‌مان هم از وقتی به خاطر داریم، برنامه ثابت عزاداری‌هایشان در شب و روزهایی مثل شب و روزهای ماه محرم، دسته راه انداختن بود و آخرش به حرم امام رضا(ع) رسیدن و یک دل سیر سینه‌زنی و نوحه‌خوانی.
حالا می‌گویند دوره و زمانه عوض شده است. آدم‌ها عوض شده‌اند. بچه‌هایمان فرق کرده‌اند اما بعید می‌دانم آن شور و حال هیئتی و حسینیه‌ایمان عوض شده باشد. نمونه‌اش هیئت «کبوتران رضوی». بچه‌های 5 تا 9 ساله که هر روز صبح از ساعت 8:30 در رواق کودک حرم مطهر امام رضا(ع) سینه‌زنی و عزاداری می‌کنند.