حسین سلطان‌محمدی، منتقد و کارشناس رسانه در گفت‌وگو با ایکنا، درباره شاخصه‌های سریال‌های رمضانی سیما گفت: در یک دهه گذشته بیشتر تولیدات نمایشی سیما در ایام ماه مبارک نگاهی درست به این مناسبت ندارند، چراکه ترس و شر شاخصه تولیدات نمایشی این ماه است و در تمامی سریال‌ها به مخاطب گفته می‌شود گناه نکند، زیرا در دوزخ دچار عذاب و سختی خواهی شد.
وی افزود: باید شر یا عذاب به تصویر کشیده شود اما وقتی می‌خواهیم در آثار دینی موضوعی را روایت کنیم باید شکل رحمانی آن را بیشتر مدنظر قرار دهیم، زیرا همان‌گونه که ماه رمضان ایام برکت و شادی است باید ویژگی‌های خیر و تشویق در تولیدات مربوط به آن بیشتر نمود یابد. در ضمن نشان دادن موضوعات دینی نباید شکل خیالی و ماورایی داشته باشد بلکه باید از جنس زندگی مردم باشد تا بتوانند با آن‌ها ارتباط برقرار کنند.
این کارشناس رسانه تأکید کرد: بهترین مثال آثار‌ی‌اند که در آن‌ها شیطان به تصویر کشیده می‌شود. «او یک فرشته بود»، «احضار»، «اغما» و... نمونه‌های بارزی هستند. آیا تاکنون درباره فرشته‌های نگهبانی که انسان‌ها را از خطا دور نگه می‌دارند هم سریالی ساخته شده است؟ خیر، چون برنامه‌سازان ترجیح می‌دهند سختی‌ و عذاب در آثار ماه رمضان نشان داده شود.
این منتقد با بیان اینکه صله رحم یکی از توصیه‌های جدی در دستورات دینی است، گفت: روایات و احادیث متعددی بر موضوع صله رحم تأکید کرده‌اند. این موضوع می‌تواند به صورت ویژه‌ای در ماه رمضان مدنظر قرار گیرد اما این دست موضوعات مغفول واقع می‌شود و این کم‌کاری حتی روی بحث‌های خانوادگی در آثار نمایشی ماه رمضان تأثیر منفی گذاشته است. در بیشتر تولیدات این ماه خانواده‌هایی را می‌بینیم که پایه و اساس خوبی ندارند و روابط همراه با عصبانیت و نامهربانی است. آیا چنین آثاری برای ایامی که از آن به عنوان میهمانی خدا نام برده می‌شود مناسب است؟