تبریک عرض می‌کنیم فرا رسیدن ماه مبارک رمضان رو خدمت همه عزیزانی که میخوان در مسیر بندگی خدا چیزهای نابی گیرشون بیاد... ماه رمضان زمانی است که انسان می‌تونه در همین یک ماه، آدم دیگری بشه... اگه ضعفی داره، اگه نقصی داره توی همین ماه برطرف کنه... همه‌مون ضعف و نقص‌هایی داریم که توی این ماه ‌می‌تونیم اونارو برطرف کنیم. در ماه رمضان یک زندگی مؤمنانه و سالکانه رو می‌تونیم تجربه کنیم... لذت یک زندگی سالکانه رو می‌تونیم بچشیم. چون تکالیف زندگی انسان در این ماه خیلی زیاد میشه. فرمان زندگی انسان رو خداوند متعال به دست می‌گیره... یعنی خدا وارد جزئیات زندگی آدم میشه و این نکته خیلی قابل توجه هست... البته شاید توی فرهنگ سکولار جهانی، توی فرهنگی که دین‌گریز و تکلیف‌گریز است و فرهنگی که دین و تکلیف رو دست و پاگیر میدونه، این تکلیف الهی همراه با سختی تلقی بشه... در حالی که «سید بن طاووس» معتقده، تکلیف خدا در واقع احترام خداست... خدا من رو لایق دونسته که برام تکلیف معین کرده و میگه این کارو بکن، اون کارو نکن... برای همین هم ایشون اولین کسی هست که وقتی به سن تکلیف رسید جشن گرفت... جشن گرفت برای اینکه من حالا لایق این شدم که خدا بهم خطاب بکنه... ما معمولاً عنایت خدا و لطف خدارو توی رزق و روزی می‌بینیم. فکر می‌کنیم خدا به هر کی رزق بیشتری داده، لطف بیشتری کرده، در حالی که خدا رزق رو به حیوانات توی بیابون هم میده. اما خدا عنایت و توجه خاص به کسی داره که براش تکلیف می‌فرسته و تعیین می‌کنه... دیگه تکلیف رو برای حیوانات کوه و بیابون نمی‌فرسته. انسان رو لایق این تکلیف میدونه. تکلیف، عنایت خاص خدا به انسان‌هاست... لذا هر کسی رو خدا بیشتر دوست داشته باشه، تکلیفش بیشتره. پیامبر اسلام در این جهان تکلیفش از همه بیشتر بود... چرا عبادتی مثل حج فقط یک بار بر انسان واجب میشه؟ یعنی این قدر اثر و ویتامینش زیاده میگن یک بار در طول عمر برات کافیه... چرا این جوریه؟ چون تکالیف حج زیاد است. حاجی وقتی مُحرم میشه، باران تکالیف خدا بر سرش میباره... این کارو بکن، این کارو نکن... یعنی وقتی در حج هستیم خدا وارد جزئیات زندگی انسان شده ... انسان هم تسلیم دستورات خداوند است... منیّت رو کنار گذاشته... بعد روز دهم ذی‌الحجه میگن چون منیت رو کنار گذاشتی، نفستو قربانی کردی حالا عید بگیر... ماه رمضان هم یک تجربه زندگی مؤمنانه است که انسان تکالیفش زیاد میشه.