امروز هر چند با وضعیت جدیدی در افغانستان روبه‌رو هستیم اما وجود فاکتورهایی مانند مرز مشترک نزدیک به هزار کیلومتری، نزدیکی‌های فرهنگی و زبانی و وجود دوستانی در این خطه جغرافیایی که به جمهوری اسلامی نگاه ویژه داشته و از سوی دیگر سرنوشت آن‌ها برای ما مهم است، سبب شده نشود راحت از کنار آن عبور کرد. درباره مسائل حل نشده در روابط دو کشور پرونده‌هایی مانند اختلاف بر سر حقابه رودخانه هیرمند نیز وجود دارد که باید از طریق گفت‌وگو و سیاست حسن همجواری حل و فصل شود.
طالبان در طول ماه‌های اخیر نشان داده با جمهوری اسلامی دشمنی ندارد و اثبات کرده تمام و کمال نیز در اختیار یا تحت فرمان ایران نیست. این گروه ساختار منحصر به فرد خودش را دارد و همین موضوع موقعیتی برای ما ایجاد کرده تا هوشمندانه‌تر برنامه‌ریزی کنیم؛ زیرا ضمانتی در کار نیست که تا انتها روابط بین دو کشور مسالمت‌آمیز پیش برود. جمهوری اسلامی باید طرف مقابل را جدی گرفته و یکپارچه و هوشیارانه به داد و ستد و مذاکره بپردازد.
آنچه در تحولات امروز مشهود است اینکه در افغانستان جریانی در پی جنگ طلبی است و متأسفانه به دلیل نوپا بودن این سیستم برخی با عناوین رسانه‌ای جلودار شده‌اند تا آتش‌بیار معرکه باشند. به همین خاطر باید سیاست‌های ایران در قبال افغانستان برنامه‌ریزی شده و هوشمندانه باشد.  در همین راستا حتی به نظر می‌رسد در حوزه تنش‌های آبی و مطالبات مردم مناطق سیستان و بلوچستان برخی افراد مشکوک به دنبال آن هستند روابط را به دشمنی و جنگ بکشانند. اگر فتنه‌ای روی  دهد، می‌تواند اتفاق بدی برای مردم این مناطق باشد.  بنابراین باید در این قضیه حساس باشیم و مطالبه‌گری کنیم؛ زیرا در هفت ماه گذشته شاهد دروغ‌ها و تنش‌های برنامه‌ریزی شده بودیم تا ایران را وارد تنش با طالبان کنند.
نباید از یاد برد در ادامه سیاست‌های همیشگی، آمریکایی‌ها به دنبال آن هستند امنیت منطقه را تحت الشعاع جنگ‌ها و فتنه‌ها قرار دهند، پس جمهوری اسلامی ایران نیز باید مراقب باشد غرب در این شرایط موجب تنش آفرینی بین دو همسایه همزبان نشود. آنچه امروز از سوی برخی بنگاه‌های خبرپراکنی درباره کمک‌های مالی تهران به دولت طالبان نیز مطرح است هم در این پازل بوده و اساس و پایه منطقی ندارد؛ زیرا تهران در شرایط اقتصادی مثبتی نیست که بخواهد اقتصاد خود را تحت تأثیر خروج دلار و یا هرکالای دیگری قرار بدهد . آنچه که از وضعیت افغانستان بر می‌آید این است که آمریکایی‌ها با فشار اقتصادی به دنبال انتقام‌گیری از مردم افغانستان هستند و در این بین ایران می‌تواند با تقویت تعاملات اقتصادی و صادرات به همسایه شرقی موجب انتفاع اقتصادی و رشد ظرفیت‌های دو کشور شود. در نهایت شرایط امروز افغانستان تحت حکومت طالبان به آن سیاهی که در رسانه‌ها تبلیغات می‌شود، نیست؛ شایعه‌ای که تحت عنوان موضوع نکاح زنان و گورهای دسته جمعی و حضور عربستانی‌ها در ساختار افغانستان مطرح می‌شود، دروغی بیش نبوده و بیشتر یک بازی رسانه‌ای هدفمند برای تداوم نفوذ آمریکایی‌ها در افکار عمومی این کشور محسوب می‌شود. ما باید فارغ از این فضاسازی‌های رسانه به گونه‌ای اهداف خود را پیش ببریم که منافع دو ملت تأمین شود.