اما سیاست‌گذاران می‌گویند منابع حاصل از مولدسازی این امکان را به وجود آورده که دستگاه‌های دولتی بتوانند از شر اموال مازاد خود خلاص شده و آن‌ها را تبدیل به دارایی زاینده‌ای کنند که سرمایه‌گذاری‌های آینده‌ آن‌ها را تسریع کند.با این حال باز هم این پرسش مطرح است که با توجه به سابقه تاریخی دولت، می‌توان امیدوار بود که ثمره درخت مولدسازی، افزایش سرمایه‌گذاری، ایجاد اشتغال و افزایش بهره‌وری باشد یا مانند روش‌های واگذاری دارایی‌های دولتی در ۲۰ سال اخیر، زمینه رانت‌خواری برای برخی طبقات را رقم خواهد زد.به گزارش خبرنگار قدس؛ سیدعباس پرهیزکاری، مدیر کل دفتر مطالعات بخش عمومی مرکز پژوهش‌های مجلس در پنجاه و سومین نشست تخصصی اقتصادنا که به همت هیئت اندیشه‌ورز اقتصاد و الگوی پیشرفت اسلامی معاونت علمی حوزه علمیه خراسان برگزار شد، ضمن تبیین بحث مولدسازی دارایی‌های دولت به الزامات انجام این اقدام از سوی دولت پرداخت.این کارشناس با به تصویر کشیدن نمایی کلی منابع کشور را تقریباً ۸۲۶ هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی و گمرکی ذکر می‌کند که ۷۰۰ هزار میلیارد تومان آن ناشی از مالیات‌ستانی و ۱۲۶ هزار میلیارد تومان بقیه درآمدهای گمرکی کشور است. پرهیزکاری در ادامه این بحث که دولت درآمدهای پیش‌بینی شده خود را چطور محقق خواهد کرد می‌گوید: درآمدهای نفتی نیز ۶۰۴ هزار میلیارد تومان است و پیش‌بینی دولت از محل فروش اموال و دارایی‌های خود که با رویکرد مولدسازی مطرح می‌شود؛ ۱۰۸ هزار میلیارد تومان تخمین زده شده است. کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس یادآوری می‌کند: رویکرد مولدسازی به معنای فروش دارایی‌هایی فاقد ارزش افزوده و جایگزینی آن با دارایی‌هایی است که ارزش افزوده برای کشور ایجاد می‌کند که این محل ایراد نیست. آن‌ چیزی که محل اشکال بدنه کارشناسی کشور است این است که دولت دارایی‌هایش را برای پرداخت حقوق و دستمزدها به فروش بگذارد. 

عملکرد مولدسازی کمتر از ۵ هزار میلیارد تومان
وی با تأکید بر اینکه درآمد ناشی از مولدسازی دارایی‌ها از ابتدای سال ۱۴۰۱ تاکنون کمتر از ۵ هزار میلیارد تومان بوده است، می‌افزاید: پیش‌بینی عدد ۱۰۸ هزار میلیارد تومان برای کسب درآمد از این محل خیلی واقع‌بینانه نیست، مگر اینکه اتفاق خاصی بیفتد. پرهیزکاری در پاسخ به اینکه آیا برآوردی از اموال منقول و غیرمنقول دولت وجود دارد می‌گوید: برآورد دو سال پیش دولت ۸ هزار هزار میلیارد تومان بوده، حالا اینکه امروز برآوردش چقدر باشد دقیق معلوم نیست. 

ارزش‌آفرینی از زمین به سبک چینی‌ها
پرهیزکاری با اشاره به رویکردهای جدید در مولدسازی و خلق ارزش در چین توضیح می‌دهد: در بحث کلان اقتصادی فرض کنیم در کشور ما زمین گران شده و ما محدودیت در توسعه شهر را نیز برداشته‌ایم. این زمین‌ها مال هر کسی هست سود می‌کنند. اما رویکرد دیگری که چین و برخی کشورها دنبال می‌کنند این است که این ارزشی که ایجاد می‌شود متعلق به صاحب ملک نیست؛ چرا که سیاست‌گذاری دولت سبب ایجاد ارزش افزوده برای آن زمین شده است و به تبع مالک این ارزش همه مردم هستند. یا فرض کنید می‌خواهند در یک منطقه مترو بکشند، جذب ارزش باید به نفع همه باشد و به صورت عادلانه بین همه توزیع بشود. در چین مولدسازی و خلق ارزش در زمین این گونه دنبال می‌شود. وی با اشاره به اینکه بخش قابل توجهی از تأمین مالی که چین برای زیرساخت‌های خودش انجام می‌دهد به واسطه ارزش‌آفرینی از زمین است می‌افزاید: اگر چنین نگاهی به مولدسازی داشته باشیم می‌توانیم از این محل درآمدهایی داشته باشیم ولی تاکنون چنین نگاه‌هایی نبوده و اگر عملکرد این حوزه را هم جمع بزنید ۱۰ هزار میلیارد تومان نخواهد شد.

چرخه غلط ارزان‌فروشی ارز و مسکن 
پرهیزکاری با تأکید بر اینکه مسئله مهم در مولدسازی این است که منابع حاصل از مولدسازی دارایی‌ها قرار است چگونه مصرف شود می‌گوید: ما یک نگاه غیردقیق اقتصادی را در چند بازار دنبال می‌کنیم، مثلاً خیال می‌کنیم اگر ارزمان را ارزان بدهیم نرخ ارز پایین می‌آید، تصور می‌کنیم اگر زمین‌هایی که متعلق به دولت است را هر چند که ارزش قابل توجهی دارند ارزان بدهیم مسکن ارزان می‌شود، این تصورات موجب می‌شود سیاست‌هایی که دنبال می‌کنیم به شکست بینجامد. در صورتی که در بحث زمین و مسکن آن نقطه‌ گلوگاهی این است که شما باید عرضه را زیاد کنید. اگر عرضه را زیاد کنید می‌توانید انتظار داشته باشید که قیمت کم بشود. 

ظرفیتی برای رهایی از فشار تحریمی
وی می‌گوید: کل سرمایه‌گذاری طرح‌های عمرانی ما حدود ۲۰۰ هزار میلیارد تومان بوده است که نصفش را پرداخت نکردیم و در عین حال با یک رویکرد اشتباه و دست و دلبازی می‌خواهیم زمین رایگان برای یک میلیون مسکن بدهیم، در نهایت نه این را انجام می‌دهیم و نه زیرساخت را تکمیل می‌کنیم و آخرش می‌بینیم که آن را به یک شکست سیاستی تبدیل کرده‌ایم و برای تأمین منابع یا مجبور به قرض شدیم و به تورم تبدیلش کردیم یا اوراق منتشر کردیم. در صورتی که اگر رویکرد را اصلاح کنیم خیلی کارهای خوبی می‌توانیم در این حوزه رقم بزنیم. اتفاقاً یکی از ظرفیت‌های کشور در شرایط فشار خارجی همین رویکرد مولدسازی دارایی‌های دولت محسوب می‌شود.وی می‌گوید: از یک سو گفته می‌شود ۸ هزار هزار میلیارد تومان دارایی دولت است. از آن طرف ۲هزار طرح ملی داریم که 
۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان منابع برای تکمیل این طرح‌ها نیاز داریم. با این شرایط چطور باید رشد اقتصادی ایجاد کنیم. درآمد مالیاتی هم که حتی نتوانسته است جواب هزینه‌های جاری را بدهد، چه برسد به اینکه به سرمایه‌گذاری ما کمک کند. 

خبرنگار: زهرا طوسی