عضو هیئت علمی گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه بیشتر مصوبات و اقدام‌های شوراهای شهر مشهد هیچ‌گونه جهت‌گیری خاصی در حوزه ارتقای جایگاه معلولان ندارد و این امر یک نقطه ضعف مهم است، گفت: مدیریت شهری باید به صورت هدفمند و چارچوب ‌مدارانه نیازهای معلولان را پیگیری کند که متأسفانه در این سال‌ها تنها نگاه‌های سطحی به این موضوع شده است. دکتر مصطفی امیرفخریان در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص وضعیت توان‌یابان و معلولان در فضای شهری، اظهار کرد: بخش مهمی از جمعیت ما را افراد توان‌یاب و معلول در نقاط شهری تشکیل می‌دهند و برآوردهای سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد تا سال ۲۰۵۰ حدود ۱۵ درصد از افراد و ساکنان نقاط شهری را افراد معلول تشکیل می‌دهند.
عضو هیئت علمی گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد تصریح کرد: محدودیت‌هایی که فرد در فضاهای شهری با آن مواجه است و نامناسب بودن فضا برای این افراد، محرومیت‌ها را دوچندان می‌کند؛ به عبارتی این افراد از یک طرف خودشان محدودیت‌هایی دارند و از طرف دیگر مکان هم تنگناهایی ایجاد می‌کند که این جمع شدن محدودیت‌ها موجب می‌شود حضور آن‌ها در فضا محدودیت بیشتری به همراه داشته باشد. در نهایت این محرومیت می‌تواند مسائل اجتماعی، اقتصادی و... را در برداشته باشد که نمی‌توان برای این افراد نتایج خوبی را شاهد بود. امیرفخریان درخصوص اینکه معلولان در فضای شهر مشهد چه جایگاهی دارند، عنوان کرد: اکنون شهر مشهد ۳ میلیون و ۱۰۰هزار نفر جمعیت دارد که در حال حاضر حدود1/5درصد این جمعیت را معلولان شهری تشکیل می‌دهند و جمعیت آن‌ها حدود ۴۱ هزار و ۵۰۰نفر است.
وی افزود: می‌توانیم حضور عمده و استقرار معلولان در فضای شهر مشهد را در مناطق اصلی مرکزی مشاهده کنیم؛ علاوه بر این در قسمت‌های شمالی و شمال شرق مشهد مکان‌هایی داریم که می‌توان حضور و محل سکونت معلولان را پررنگ‌تر مشاهده کرد. اینکه بدانیم محل سکونت و استقرار توان‌یابان در کدام منطقه از شهر قرار دارد خود نکته مهمی است که تصمیم‌های مدیریت شهری را هدایت و جهت‌دهی می‌کند تا تصمیم‌ها به صورت دقیق‌تری گرفته شود.
 امیرفخریان بیان کرد: یک فرد توان‌یاب باید بتواند به طور مستقل و هر زمان که اراده کرد بدون کمترین کمک از دیگران در فضا حضور پیدا کند و تحقق این امر باید به گونه‌ای باشد که رویکرد حمایتی کمتر شود.زمانی که اقدام‌های مدیریت شهری و شوراها را از سال ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۰ بررسی کردیم از 4هزار و 530مصوبه، ۸۹ مصوبه درباره معلولان است بنابراین اگر خواسته باشیم نسبت بگیریم 1/96درصد مصوبات مربوط به توان‌یابان و معلولان می‌شود.بیشترین اقدام‌های مدیریت شهری مربوط به معافیت‌های مالی، بخشودگی عوارض و تخفیف برای توان‌یابان است و حدود ۵۰ درصد مصوبات شامل اقداماتی است که مدیریت شهری انجام می‌دهد و نیازهای اصلی توان‌یابان در شهر کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.