بزرگان ما مثل امام(ره) - نور به قبرش ببارد- می‌گفت: متحجر کسی است که دربرابر امور اجتماعی بی‌تفاوت باشد؛ یعنی عبا را سرش بکشد و فقط برود خانه و برگردد. شخص فردگرا، متحجر است. می‌گفت: آدم باید جامعه‌گرا باشد. حتی درباره قشر هم لباس خودم. ‌گفتم: ما که این لباس تنمان است درست عکس است. نباید بی‌تفاوت باشیم. چطور فریبکاری می‌کنند. حق با او بود که می‌گفت اسلام، دین اجتماعی است و متحجر کسی است که دربرابر امور اجتماع بی‌تفاوت باشد. حال وقتی تصمیم گرفتی بی‌تفاوتی‌ خود را دربرابر اجتماع کنار بگذاری، باید با فساد مبارزه کنی، باید بگویی مردم را فاسد نکن. اینجاست که می‌خواهی این حکم اجتماعی را پیاده کنی باید متوجه باشی که عده‌ای چگونه به تو کلک می‌زنند. می‌گویند: این‌قدر متحجر نباش. مگر نشنیدی امام‌گفته متحجر نباش؟ بازیگری این‌ افراد برای ایجاد بی‌تفاوتی درقبال اجتماع است. یعنی حرف امام(ره) را طور دیگری تعبیر می‌کنند. امام‌ تحجر را به بی‌تفاوتی دربرابر اجتماع نسبت می‌داد و اینکه نباید فردگرا بود و فقط کلاه خود را چسبید و اینکه دین از سیاست جدا نیست و امثال این‌ها. سخنان این مرد بزرگ این بود که چه نشستید و دست روی دست گذاشتید، جلو فساد را بگیرید. این سفارش امام(ره) و مبارزه با ظلم تنها به این اختصاص نداشت که با ظالمی که رأس مخروط جامعه بود، مبارزه شود بلکه با کسی که در جامعه ترویج فساد و لاابالی‌گری می‌کند هم باید مبارزه کرد، حال در هر لباسی که باشد. ایشان حتی آخوندهای متحجر را می‌کوبید. هم آخوند متحجری که دربرابر لاابالی‌گری در جامعه بی‌تفاوت است باید کوبیده شود و هم آخوندی که تحت پوشش مبارزه با تحجر، لاابالی‌گری را ترویج می‌‌کند. تو می‌گویی متحجر نباش؛ اما منظورت ترویج لاابالی‌گری است، در حالی که منظور امام(ره) از تحجر، بی‌تفاوتی دربرابر امور جامعه بود؛ بنابراین هم باید در مقابل او ایستاد و هم در مقابل تو که با شعار مخالفت با تحجر، لاابالی‌گری را ترویج می‌کنی. اگر در مقابل تو نایستم، من هم مصداق تحجر هستم.