به گزارش آستان‌نیوز، سالروز وفات حضرت ام‌البنین(س)، روزی برای تجلیل از مادرانی است که اسطوره صبر و مقاومت‌اند؛ مادرانی که همچون آن حضرت، عزیزان و جگرگوشه‌هایشان را در راه آرمان‌های بلند انسانی از دست داده‌اند اما اجازه نداده‌اند اندوه مصیبت این فراق‌ها، ایستادگی و صبوری‌شان را خدشه‌دار کند.

شهادت همسر، برادر و فرزندان
«معصومه زمانی سرزنده» با سابقه 30سال خادمی افتخاری حرم مطهر حضرت رضا(ع)، داستان شهادت عزیزانش را این‌گونه برایمان تعریف می‌کند: «پسرم سعید، بیسیمچی بود و در عملیات والفجر٩ در سلیمانیه عراق زخمی شد، پس از پنج سال مقداری از استخوان‌هایش را همراه وسایلش برایمان آوردند. ناصر هم در عملیات والفجر٣ در کوه‌های کله قندی گلوله خورد و هنوز هم مفقودالاثر است، ما برای اینکه به یادش باشیم یک شاخه گل را در مزارش در بهشت رضا(ع) دفن کردیم. برادرم حسین هم غواص بود و در عملیات والفجر٨ زخمی و مفقود شد، پیکر او را هم پس از هشت سال از روی آثار زخم روی تنش شناسایی کردند و به ما تحویل ما دادند».

قصه چهار شهید دیگر
 اما فهرست شهدای دفاع مقدس این خانواده به همین جا ختم نمی‌شود، چرا که برادر همسر او و فرزندش نیز از شهدای جنگ تحمیلی هستند و مادر آن خانواده، «بتول چراغچی» نیز از شهیدان انقلاب است که در نهم دی ماه 57، در مشهد به شهادت رسیدند. فرزند خواهرش هم یکی دیگر از شهیدان جنگ تحمیلی است و پس از همه این داغ‌ها و رنج‌ها، همسر خانم زمانی نیز به جمع شهیدان این خانواده پیوست، این بار در معرکه‌ای دیگر، در حادثه منا. بازگویی خاطراتش را از سال‌ها دور آغاز می‌کند و می‌گوید: «یادم می‌آید روزی در حیاط خانه مادرم ۶ پسر بازی می‌کردند که الان دو تای آن‌ها زنده هستند و بقیه‌شان شهید شدند، هم دو پسرم، هم برادرم و هم پسر خواهرم». 

چشم انتظار دیدار دوباره
از او درباره رؤیا و آرزویی که در سر دارد می‌پرسم و طبیعی است که دیدار با شهیدانش، زیباترین رؤیای او است: شهدا غسل و کفن نیاز ندارند و شنیده‌ام در قیامت با لباس‌هایشان به دیدار ما می‌آیند، من هم خوشحالم که فرزندانم با لباس‌های جبهه و همسرم با لباس احرام تنش به دیدارم خواهند آمد و آرزویی شیرین‌تر از این ندارم.

30 سال خدمت در حرم امام رضا(ع)
این بانوی صبور، اما خودش هم زندگی‌اش را وقف خدمت به مردم کرده و انتخابش برای این کار، خادمی حرم مطهر حضرت رضا(ع) بوده است. خانم زمانی حدود 30سال افتخار خادمی حرم امام رضا(ع) را دارد و در این باره می‌گوید: «از سال ٧٢ افتخار خدمت به امام هشتم(ع) را دارم با این نیت که آقا از ما قبول کند... قبلاً که جوان‌تر بودم با چوب پر در محل‌های مختلف برای خوش‌آمدگویی به زائران می‌ایستادم اما حالا که ایستادن طولانی مدت برایم دشوار شده، اجازه دارم در محل خدمت روی صندلی بنشینم و به نوعی دیگر خادم زائران آقا هستم».

هدایایی برای دختران خردسال زائران
 بانوی خادم حضرت رضا(ع)، یک طرح ابتکاری زیبا هم دارد که زیارت را برای دختران خردسال شیرین‌ و ماندگار می‌کند: «سال‌هاست همه دوستان و آشنایان می‌دانند من برای دختران خردسالی که به حرم امام رضا(ع) می‌آیند، جانماز می‌دوزم و هدیه می‌دهم، به همین خاطر هر که به خانه ما می‌آید، پارچه‌های اضافی‌شان را برای من می‌آورد. من با همان تکه پارچه‌ها جانماز می‌دوزم و در ساعات خدمت، به دختران خردسالی که به حرم می‌آیند به عنوان یادگاری هدیه می‌دهم تا خاطره خوبی از حرم در ذهنشان باقی بماند».