در ادامه، منابع اطلاعاتی غربی فاش کرده‌اند که تحویل این اسکادران عملیاتی در ادامه معاهدات نظامی تهران-مسکو انجام خواهد شد و این امکان را به تهران می‌دهد تا درخصوص بومی‌سازی این تسلیحات قدم بردارد. نگاهی به تاریخچه این پرونده و تحلیل روند اثرگذاری ورود این اسکادران به ناوگان نظامی کشور را در ادامه این گزارش دنبال خواهیم کرد. 

بازماندن اسکادران از مسیر قاهره  
24فروند جنگنده سوخو۳۵ در ابتدا توسط دولت روسیه برای مصر تولید و کنار گذاشته شده بودند. از آنجایی که آمریکایی‌ها به دلیل سوابق ضعیف حقوق بشری ارتش مصر، شروع به فاصله گرفتن از ارتش مصر کردند، دولت مصر قراردادی به ارزش ۲ میلیارد دلار با روسیه برای خرید بیش از دو جین سوخو35 امضا کرد. با این حال، این معامله به سرانجام نرسید. اکنون فروش جنگنده‌ها به قاهره لغو شده است و گفته می‌شود آماده تحویل به ایران است. مسئله نوسازی، روزآمدسازی و تقویت ناوگان رزم هوایی جمهوری اسلامی ایران همواره مطرح بوده است. اگرچه با تولد پهپادهای بی‌نظیر ایرانی این نیاز قدری کمرنگ شد، اما اهمیت رهگیری سریع و تعقیب هوایی در هنگامه نبرد و نیاز نیروهای مسلح به تقویت قدرت اسکرامبل پرنده‌های عملیاتی، هیچ‌گاه نهادهای دفاعی کشورمان را از تلاش برای تهیه تجهیزات جدید باز نداشته است. در این شرایط طبیعی است که روس‌ها هم به دنبال مشتریانی برای صنایع دفاعی خود باشند. 

تأثیر سوخو35 برقدرت رزم ایران 
این جنگنده‌ها به طور قابل توجهی قابلیت‌های رزم هوایی نیروی هوایی ایران را ارتقا می‌دهند. این هواپیما به عنوان یک هواپیمای جنگی 
نسل ۴++ بیشتر برای ایجاد برتری هوایی طراحی شده است. این هواپیما همچنین به دلیل عملیات هوا به زمین و تسلیحات بزرگ قابل نصب روی آن، شناخته شده است. «شرکت هواپیمایی متحد روسیه»(یواِی‌سی) می‌گوید که سوخو35 ویژگی‌های یک جنگنده‌ مدرن (مانورپذیری فوق‌العاده، کمک‌های دستیابی فعال و غیرفعال برتر، سرعت مافوق صوت بالا و برد طولانی، توانایی مدیریت اقدام‌های رزمی گروهی و...) را با هم ترکیب می‌کند. برخی کارشناسان نظامی معتقدند دستیابی ایران به این جنگنده به معنای ساخت نوع ایرانی و پیشرفته‌تر آن در یک‌دهه آینده است و جان کربی در گزارشی که به کشورهای خلیج‌فارس داده به توانمندی ایران در بومی‌سازی آن اعتراف کرده است. 

آیا خرید یک اسکادران جنگی کافی است؟ 
اگرچه خرید سوخو35 بزرگ‌ترین خرید از نوع خود برای ایران در سه دهه اخیر خواهد بود، اما هنوز برای جایگزینی کامل و مؤثر جت‌های جنگنده قدیمی در نیروی هوایی ایران کافی نیست. در چشم‌انداز دورتر، ایران برای جایگزینی پیشرفته‌ترین جنگنده‌های خود، یعنی 
F۱۴A Tomcat و MiG۲۹A Fulcrum، به دست‌کم ۶۰ هواپیمای نسل 4/5 نیاز دارد. در حال حاضر، هیچ اطلاعاتی وجود ندارد مبنی بر اینکه آیا روسیه ۳۰ فروند یا بیشتر از جنگنده‌های سوخو۳۵ دیگر را به عنوان بخشی از دومین دسته برای تحویل به ایران تولید خواهد کرد یا آیا جنگنده‌های خود را از انبار تسلیحاتی خود ارسال خواهد کرد که با توجه به نیاز آن‌ها در درگیری‌ها در جبهه اوکراین، چندان محتمل به نظر نمی‌رسد. علاوه بر این، گمانه‌زنی‌ها مبنی بر اینکه ایران ممکن است بخواهد سری دوم سوخو35 را در داخل کشور تولید کند، وجود دارد. در این صورت، ممکن است هدف آن، قراردادی باشد که تقریباً پس از توافق قبلی روسیه با هند شکل گرفته بود که به دهلی نو اجازه می‌داد ۱۴۰ فروند سوخو35 تحت لیسانس بومی تولید کند.

همکاری‌های نظامی با ایران از زبان روس‌ها
«ویکتور لیتوفکین» کارشناس امور نظامی در روسیه در گزارشی تأکید می‌کند روابط با ایران برای سران روسیه اهمیت بسیاری دارد چون ایران کشوری همسایه با سابقه قرن‌ها روابط است و موقعیت راهبردی در منطقه دارد و با بسیاری از کشورهای شوروی سابق هم‌مرز است و به دریای خزر هم راه دارد. به نظر وی، تحویل سامانه -300اس روسیه به ایران که اساساً برای تأمین امنیت نیروگاه اتمی بوشهر از آن استفاده می‌شد و این نیروگاه را هم روسیه ساخته بود سبب شد اسرائیل برای بمباران این نیروگاه اقدامی نکند. در این راستا، «دیمیتری کیم» کارشناس امور بین‌المللی بعید نمی‌داند که روسیه همکاری‌های گسترده‌ای را با ایران آغاز کند بی‌آنکه این همکاری‌ها به حد ساخت سلاح هسته‌ای یا موشک‌های بالستیک برسد چون به گفته وی، روسیه به تعهدات بین‌المللی از جمله منع انتشار سلاح هسته‌ای پایبند است. او عرصه تعاملات پهپادی ایران- روسیه را بخشی امیدوارکننده می‌خواند که هنوز محدودیت بین‌المللی برای تولید آن وجود ندارد و ایران عملکرد درخشانی در این عرصه نشان داده است.

خبرنگار: محمدی اصل