به یاد غریبی فرزندان زهرا (س)
قاری، تلاوت قرآن را که تمام می‌کند، مراسم عزا با صلوات بلند زائران و مجاوران شروع می‌شود. با هر نوایی که از این مجلس در صحن و سرای امام هشتم (ع) می‌پیچد، لحظه به لحظه جمعیت بیشتری وارد رواق می‌شوند. مجری مراسم چند خطی از حال و هوای خانه علی(ع) در این شب می‌خواند و هر دلی را از این غم به درد می‌آورد. 
 مادری کودکش را به آغوش کشیده و ایستاده مراسم را دنبال می‌کند و با اشکی که بر چشمش دارد یاد غریبی فرزندان زهرا(س) می‌کند. 
کمی دورتر پیرزنی که به سختی دستانش را رو به آسمان گرفته با تسبیح روی دست ذکر «یا ام‌ابیها» می‌گوید و زیرلب حاجتی را نجوا مـی‌کنـــــد. 
محفل، محفل غم مادری است که نبودش جان را به لب می‌آورد.

 اندوه بزرگ 
 آیت‌الله محمود مدنی در ادامه مراسم به عنوان سخنران بر منبر می‌رود و می‌گوید: امشب شب عجیبی است ... همه ما انگار غصه و غم بزرگ حاضر شدن در کنار بستر مادر بیمارمان را احساس و تجربه می‌کنیم. 
او ادامه می‌دهد: احساس ما در حرم امام رضا(ع) این است که انگار در خانه‌مان آتش گرفته و در همین حال کنار بستر مادرمان نشسته‌ایم و اندوهگین هستیم. به ویژه که در کنار پیکر شهیدان مجلس عزا را برگزار می‌کنیم که امشب میهمان این مراسم هستند و امیدوارم امشب یک شب تاریخی باشد و نهایت بهره‌مندی را از این مجلس ببریم. 
آیت‌الله مدنی عنوان می‌کند: اولیای الهی دو بعد شخصیتی دارند؛ یک چهره، چهره ملکوتی و فرامادی و متعالی آن‌هاست. حضرت زهرا(س) یک وجود ملکوتی فراتر از فهم ما دارد به طوری که در تولدش زن‌های بهشتی می‌آیند و برای تولد این بانو، پیامبر(ص) دو بار میهمان ملکوت می‌شود.
او یادآور می‌شود: و یک چهره عادی و مُلکی دارند که مانند همه انسان‌های دیگر است که با وجود همه سختی‌ها و ناراحتی‌ها با تلاش خودشان مکارم اخلاقی را به وجود آورده‌اند و این یعنی در این مسیر ما هم می‌توانیم مانند آن‌ها بشویم. 
آیت‌الله مدنی از صفات حضرت زهرا(س) یاد می‌کند و می‌گوید: از جمله چهره مُلکی حضرت زهرا(س) مهرورزی و رحمت ایشان است و برای همین می‌گوییم «یا رب سببی ساز که در روز جزا... پرونده ما به دست زهرا برسد...». 

رحمت برای همه موجودات
سخنران مراسم شب عزای حضرت زهرا(س) ادامه می‌دهد: همان طور که خدا رحمت للعالمین است، وجود حضرت فاطمه زهرا(س) رحمت است که این رحمت به همه موجودات رسیده است.
او تأکید می‌کند: نخستین بخش رحمت زهرا(س) در وجود خاتم‌الانبیا(ص) تجلی پیدا کرد و شامل حال پدر شد، آنچنان حضرت فاطمه(س) به پدر لطف کرده که پیغمبر به او «ام‌ابیها» گفته است. 
آیت‌الله مدنی در پایان می‌گوید: هر جا حادثه‌ای برای پیامبر(ص) پیش می‌آمد خود را به ایشان می‌رساند. فاطمه زهرا(س) دریای رحمت است که امیدواریم خدا توفیق بهره‌مندی از این رحمت را نصیب همه کند. 
با پایان گرفتن سخنرانی حالا نوبت مداحی و سینه‌زنی است. 
 مداح مراسم ذکر مصیبتی می‌خواند و با نوای یا زهرا(س) شوری حسینی به محفل عزا می‌دهد. او در ادامه از نگرانی مادران شهیدان گمنام یاد می‌کند و می‌گوید: «شهید گمنام سلام... خوش آمدی مسافر... شهید گمنام سلام... پرستوی مهاجر صفا دادی به شهرمون... راستی هنوز مادر پیرت تو خونه منتظره... چرا اینجا خوابیدی... راستی مادر نصف شبا با گریه از خواب میپره... چرا اینجا خوابیدی... شهید گمنام سلام...». 
با بیان زبان حال مادر شهیدان گمنام در شب شهادت مادر همه شیعیان، مادران حاضر در مراسم بیشتر بی‌تابی می‌کنند و با اشک و آه پیکر شهیدان گمنام را بدرقه می‌کنند. 
با بدرقه شهیدان گمنام، حدیث شریف کساء قرائت می‌شود و زن و مرد، پیر و جوان از خدا می‌خواهند که حاجت دلشان را با زمزمه این حدیث اجابت کند و از پیروان این خاندان باشند و بمانند.