«آیری قایه» منطقه‌ای بهشتی در نقطه صفر مرزی

«آیری قایه» منطقه‌ای بهشتی در نقطه صفر مرزی


​​​​​​​روستای «آیری قایه» با طبیعتی زیبا و چشم‌اندازهای تماشایی، چشمه‌های دائمی و آثار تاریخی و باستانی به عنوان یکی از زیباترین مناطق گردشگری شمال خراسان شناخته شده است. این روستا با فاصله 100کیلومتری از شهر راز در خراسان شمالی و در نقطه صفر مرزی، در جوار مرز ترکمنستان واقع شده است.
پارک جنگلی و تفریحی «امجکلی اولیا» که منطقه تفریحی مهم و دیدنی رازوجرگلان نیز به‌ شمار می‌آید، در انتهای روستای آیری قایه در میان دره‌ای زیبا قرار گرفته و توسط کوه‌ها وصخره‌های بلند و دیدنی احاطه شده است.
در ظاهر داخل دره کوچک به نظر می‌رسد اما همین که پا به دره بگذارید، با انبوهی از گونه‌های گیاهی و درختان انار، انجیر، انگور و زرشک و همچنین سنگ‌های جالب و کم‌نظیر و پرندگان مختلف مواجه می‌شوید؛ چشمه‌های این منطقه در تمام طول سال، آب فراوانی دارند و از همه مهم‌تر چشمه‌ای معروف در این مکان است که آب آن به صورت قطره قطره از صخره‌ها در حال چکیدن است. به همین خاطر این مکان را «قِرخ اَمجَک» به مثابه آنکه از 40نقطه آن آب در حال چکیدن است نیز نامیده‌اند.
مردم منطقه این مکان را مقدس دانسته و هر ساله نذر و صدقات خود را در آنجا می‌دهند و از میوه‌های آن به ‌عنوان تبرک استفاده می‌کنند. از سوی دیگر براساس باوری قدیمی، زنان نابارور تاب‌های کوچکی بر درختان این محل بسته، صدقه می‌دهند و با دعا کردن از خدا طلب فرزند می‌کنند.
تپه آیری قایه مربوط به عصر مفرغ (دوره اشکانیان) و گورستانی متعلق به سده‌های متأخر دوره‌های تاریخی پس از اسلام، از جمله آثار باستانی این منطقه است.

برچسب ها :
ارسال دیدگاه