موکب - كه جمع آن، مواكب است - در لغت، به گروهی گفته می شود كه به صورت پیاده یا سواره، به سویی روان باشند. بر همین اساس، به گروهی از سواران یا پیادگان که در التزام رکاب پادشاه هستند، موکب همایونی گفته می‌شود. در اصطلاح اعراب و به خصوص اهل عراق، به دسته‌های عزاداری، موکب گفته می شود؛ یعنی ملازمان رکاب سیدالشهدا (ع) یا امام زمان (عج). بنابراین، «موکب» در عربی، معادل «هیئت» در زبان فارسی است. به چادرها یا سازه‌هایی كه برای پذیرایی از هیئت ها فراهم می‌شود نیز موكب می‌گویند.