​​​​​​​محمدعلی فروغی به عنوان یکی از عوامل اصلی به قدرت رسیدن پهلوی اول شناخته می‌شود. او بود که در سال 1304خورشیدی، به عنوان نخستین نخست‌وزیر رضاخان، نقش عمده‌ای در تثبیت قدرت وی داشت. فروغی استاد اعظم لژ فراماسونری و مورد اعتماد شدید انگلیس بود. او به دلیل نفوذش در میان سیاستمداران ایرانی، توانست موانع بسیاری را از سر راه رضاخان بردارد؛ اما پهلوی اول، در مقابل این خوش‌خدمتی، فروغی را از ترس قدرت گرفتن، خانه‌نشین کرد. با این حال، او همچنان مورد اعتماد انگلیسی‌ها باقی ماند و به قول معروف، باز هم برای روز مبادا، فروغی را در نمک خوابانده بودند. او پس از وقایع شهریور1320، به رضاخان پیشنهاد استعفا و فرار داد و در تعامل با ریدر بولارد، سفیر انگلیس، مقدمات انتقال سلطنت به محمدرضا پهلوی را فراهم کرد و ازقضا نخستین نخست‌وزیر او هم شد. فروغی را باید مهم‌ترین عامل انگلیس در ایران عصر پهلوی بدانیم که دیگر کسی روی دستش بلند نشد. او در آذرماه1321 درگذشت.