تقاضايی كه از همه شما دارم، واجب است و از اوجب واجبات است كه اين توسل‌ها را به نسل آينده بدهيد. به بچه‌ها بفهمانيد ما حسين داريم و در بن‌بست‌ها امام حسين(ع) به فرياد می‌رسد. ما آقا امام زمان را داريم و هر گره كوری را امام زمان(عج) خوب می‌تواند باز كند. قرآن به ما گفته توسل داشته باش. كارهايت را روی جريان عادی انجام بده اما توسل داشته باش. اگر به راستی توسل قوی شود، اين دردهای بی‌درمان مانند ضعف عصب، افسردگی، پيری زودرس، سرطان‌ها و ديوانگی رفع می‌شود. شايد پيرمردهایی در جلسه ما باشند كه بدانند اين افسردگی‌ها و ضعف عصب‌ها تازه پيدا شده است. توسل نسل گذشته ما خيلی بالاتر بود و از آن نتيجه می‌گرفتند. مرحوم آقای دستغيب «رضوان الله تعالی عليه» در يكی از كتاب‌هايش از يكی از رفقايش نقل می‌كند: در شيراز حصبه آمده بود و غالب خانه‌ها حصبه گرفته بودند. در آن زمان حصبه می‌كشت و كم پيدا می‌شد خوب شود. گفته بود زنم با سه تا بچه‌هايم حصبه گرفتند. همسايه ما روضه داشت. روزی در اول اذان صبح كه حال اين زن و بچه‌ها خيلی بد بود، به روضه رفتم. در روضه توسل به حضرت زهرا(س) پيدا كردم. زهراجان! تو به فريادم برس. عزای حسينت است و من از تو می‌خواهم. می‌گويد به خانه آمدم و ديدم زن و بچه‌ام كه در كما بودند، سر سفره نشسته‌اند و صبحانه می‌خورند. گفتم چه شد. گفت: حضرت زهرا(س) آمد و چون دهه محرم بود، سياه‌پوش بود. با امام حسين(ع) آمد؛ سياه‌پوش بودند و پنج تن آل‌عبا آمدند و نشستند. حضرت زهرا به امام حسين گفت: اين آقا توسل به من پيدا كرده در عزای تو، بلند شو و دست روی سر آن‌ها بكش تا خوب شوند. امام حسين روی سر بچه‌ها دست كشيد و خوب شدند و اما روی سر خانم نكشيد و نشست. حضرت زهرا(س) به امام حسين(ع) گفت: عزيزم! چرا دست روی سر خانم نكشيدی. گفت اين خانم بی‌نماز است. فرمود: عزيزم می‌دانم، اما در جلسه تو توسل به من پيدا كرده و لذا دست روی سر او هم بكش. آنگاه دست روی سر خانم كشيد و خانم از كُما بيرون آمد و خوب شد. جوان‌ها! می‌خواهند اين توسل‌ها را از ما بگيرند. خيلی مواظب باشيد. اين توسل‌ها به ائمه طاهرين در اين مجالس و در مجالس عزا، خيلی كار می‌كند. يک يا حسين ممكن است سرنوشت انسان را عوض كند. يک توسل به امام زمان، حتی اگر لياقت نداشته باشد امام زمان(عج) را ببيند.