[اول از همه] حق‌الناس در کربلا بود. امام حسین(ع) زمین‌های کربلا را خرید، فرمود نمی‌خواهم خون من در زمین مردم ریخته شود و زائران من در زمین مردم باشند. حتی شب عاشورا نقل شد امام حسین(ع) به یارانش گفت هر کدام به مردم بدهکار هستید، بروید طلب مردم را بدهید.
باید مواظب باشیم عزاداریمان دور از خلاف باشد. گوسفند نذر کرده، شتر نذر کرده، گاو، گوساله، هر چیزی نذر کرده، به نذرش وفا کند، اما چرا این را در خیابان می‌کشید؟! غیر از اینکه در خیابان خون راه می‌افتد، بعد این ماشین‌هایی که حرکت می‌کنند، آدم‌هایی که راه می‌روند، پایشان خونی می‌شود، کفششان خونی می‌شود، خب این را کنار جایی بکشید که خونش به خیابان و کوچه و بازار نرسد. 
[مسئله دیگر عدالت است] امام حسین اول فرزند خودش را فرستاد جلو، علی اکبر قبل از جوان‌های بنی‌هاشم رفتند، امام حسین اول بچه‌ خودش را فرستاد، بعد دستور حمله داد. اینکه انسان در جبهه اول بچه‌ خودش را بفرستد، این درس است، مکتب نیست این‌ها؟!
عفو و گذشت هم خیلی مهم است. حر آمد پهلوی امام حسین(ع)، گفت: «آقا من راه را بر شما بستم، من با لشکر هزار نفری آمدم برای قتل شما، ولی حالا پشیمان شدم». او را بخشید. ولی ما داریم آدم روضه‌ امام حسین(ع) می‌رود، گریه هم می‌کند، نذر هم می‌کند، اما با برادرش، خواهرش، عمویش، دایی‌اش، پسردایی‌اش قهر است، می‌گوییم: «چرا قهری؟» می‌گوید: «نه، من از سرش نمی‌گذرم، من در روز قیامت این را نمی‌بخشم». مگر نیامدی کربلا؟! مگر نیامدی روضه‌ امام حسین (ع)؟ امام حسین (ع) حر را بخشید، با اینکه حر آمده بود برای کشتن امام، قاتلش را بخشید، چرا ما دیگران را نمی‌بخشیم؟
از چیزهایی که هر سال گفتم و اگر زنده باشم، باز هم باید بگویم این است که عزاداری‌ها را از مردم‌آزاری جدا کنید. هر کس می‌خواهد بیاید مسجد، حسینیه، تشریف بیاورد. نباید مثلاً بی‌وقت عزاداری کرد، آخر این وقت شب؟! یک بعد از نصف شب است، 12 شب است، 2 هست، 3 هست، این وقت عزاداری می‌کنی؟! این عزاداری‌هایی که در آن مردم‌آزاری هست، قبول نیست. قرآن یک آیه دارد، می‌گوید: «إِنَّما يَتَقَبَّلُ الله مِنَ الْمُتَّقينَ» (مائده/ 27)، من کار افراد باتقوا را قبول می‌کنم، خب این بی‌تقوایی است که من مردم‌آزاری کنم، با ترافیکم، با خون شتری که در خیابان ریخته می‌شود، با طبل‌های بزرگ و پرصدا، با زدن طبل‌ها در وقت بی‌مورد، این‌ها همه حق‌الناس است.