​​​​​​​قیام و نهضت عاشورا اگرچه در ساعاتی محدود و در سرزمین و مکانی تعیین شده اتفاق افتاده است اما در محدوده زمانی و محدوده مکانی خودش باقی نماند و آوازه آن تمام تاریخ بشریت را پر کرد... در رابطه با دلایل ماندگاری نهضت امام حسین(ع) می‌شود از مسائلی همچون مشیت الهی، حق‌طلبی امام، عدالت‌خواهی و ظلم‌ستیزی ایشان حرف زد، عمل صالح هم هست... قرآن وعده داده است انسان‌های مؤمن و کسانی که اهل عمل صالح‌اند جایشان در دل‌هاست و اگر کسی در دل‌ها جا شد نام او در تاریخ ماندگار است. مسئله بعدی اینکه قیام امام(ع) برای احیای فطرت الهی بود... او آمد تا گرد و غبارهایی که توسط حکومت‌های جائر ایجاد شده بود را از دل و ذهن مردم بزداید. وجود نازنین اباعبدالله(ع) این‌ها را کنار زد و با زبان فطرت با جهانیان و با بشریت سخن گفت لذا طرفداران سید و سالار شهیدان فقط شیعیان نیستند، بلکه بودایی، مسیحی، زرتشتی و دیگر صاحبان مکاتب هم پیرو نام حسین بن علی(ع) هستند. یک عامل مهم در این زمینه، جامعیت نهضت عاشوراست. انقلاب‌ها گاهی یک بخش و یک بُعد را شامل می‏شوند ولی ابعاد دیگر را کاری ندارند. انقلاب‌های زیادی در طول تاریخ اتفاق افتاده که بعضی از آن‌ها انقلاب‌های کارگری و بعضی صرفاً بُعد سیاسی داشته‌اند. کسانی که در این انقلاب‌ها شرکت کرده‌اند طبقه خاصی از جامعه بودند. اما انقلاب اباعبدالله(ع) و نهضت ایشان یک نهضت فراگیر است. به تعبیر آن نویسنده عرب، حسین بن علی(ع) یک نمایشگاه ترتیب داده که در این نمایشگاه همه ویژگی‌ها و ارزش‌های عالی انسانیت مشاهده می‏شود. البته می‏گوید صحنه کربلا دو نمایشگاه است که در یک نمایشگاه سپاه حسین بن علی(ع) است که در آن ویژگی‌های اخلاقی را مشاهده می‏کنیم و نمایشگاه دیگر سپاه یزیدیان و عبیدالله بن زیاد است که در آن رذائل اخلاقی را می‏بینیم. حادثه کربلا برای همه اقشار جامعه پیام و درس دارد و این عظمت یک نهضت بزرگی را می‏رساند که توانسته است جامعیت لازم را پیدا کند و همه اقشار جامعه را زیر پوشش خود قرار دهد. دو عنصر اخلاقی در ارتباط با نهضت کربلا وجود دارد؛ مورد نخست آزادگی و جلوه آزادگی در کربلاست. حسین (ع) برخوردار از روح آزادگی است. اما یک واژه آزادگی داریم و یک واژه آزادی. تفاوت این دو این است که آزادی در مقابل بردگی مطرح می‏شود... اما آزادگی معنایی فراتر از آزادی دارد. آزادگی یعنی حریت انسان و رهایی انسان از تمام قیودات ذلت‌آور و حقارت‌آور در زندگی. 
دومین ویژگی اخلاقی در عاشورا، ویژگی ایثار است. سراسر صحنه نهضت کربلا مالامال از ایثار است. آن چیزی که رمز ماندگاری حادثه عاشورا بود، ایثار بود.