پروردگار متعال در قرآن کریم به تأکید بر ضرورت دعا کردن اکتفا نمی‌کند و در آیات دیگری انسانی را که دعا نمی‌کند، تهدید می‌نماید و می‌فرماید اگر کسی اعراض از دعا داشته باشد و در زندگی او دعا نباشد، به جهنم خواهد رفت و در جهنم خوار و ذلیل می‌شود: «وَ قالَ ربُّکُمُ ادعُونِی اَستَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذینَ یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی‏ سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ». 
این مطلب خیلی مهم است، همان‌‌طور كه دعا ‌كردن پاداش دنیوی و اخروی دارد، اعراض از دعا نیز عقاب خداوند را در پی خواهد داشت. خداوند در این آیات می‌فرماید اگر دعا در زندگی شما نباشد من به شما اعتنا ندارم و دست عنایت من از روی سر شما برداشته می‌شود. نباید این مطلب را ساده بپنداریم. 
اگر العیاذ بالله خداوند عنایت خود را از کسی منقطع کند، به گمراهی و حیرانی و بی‌دینی دچار خواهد شد. منكر تمام اعتقادات خویش از جمله منكر امام زمان«اروحنا‌فداه»، منكر قرآن و ختم نبوت و تشیع می‌شود. گاهی انسان با وجود اینكه می‌داند انجام كاری گناه و ناشایست است، آن را انجام می‌دهد. با این حال، هر چند خیلی بد است ولی قابل جبران است. مصیبت سخت‌تر آن است كه انسان به خود نیاید و نه تنها توبه نكند و از كرده خویش پشیمان نشود، بلكه گناه خود را توجیه كند و به قول جرج جرداق مسیحی، كار را به جایی می‌رساند كه ولی خدا را در مسجد، خانه خدا، هنگام نماز، قربه إلی الله می‌كشد! توجیه‌گری انسان، كار را به اینجا می‌كشاند!
در آیه دیگر می‌فرماید: «قُلْ ما یعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُكُمْ» یعنی اگر دعای شما نبود، خداوند به شما توجه و اعتنایی نداشت. اگر در زندگی انسان روح دعا كردن حاكم نباشد، اگر انسان با دعا سر و كار نداشته باشد، دست عنایت خدای متعال از او برداشته می‌شود و  كسی كه خدا به او توجه نكند و عنایتی به او نداشته باشد، روزگارش تیره‌تر از شب تار است و سقوط او حتمی است. آیه دیگری که تهدید بسیار مهمی برای یأس از رحمت خداوند به شمار می‌رود، می‌فرماید: «وَ لا تَیأسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا ییأسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ»؛ یعنی از رحمت بی‌انتهای خدا ناامید نباشید كه هرگز جز كافران هیچ كس از رحمت خدا ناامید نمی‌شود. بنابراین بنده نباید از رحمت بی‌اندازه خدا و استجابت دعا مأیوس باشد، همیشه باید با حالت امیدواری دعا كند و بداند دعا كردن خیلی پاداش و نتیجه دارد و نیز یأس و ناامیدی از رحمت خداوند گناهی در سر حد كفر خواهد داشت.