از جمله آثار او مجموعه اشعار با نام «نخل میثم» را می‌توان نام برد که کمتر مداحی است از آن بهره نبرده باشد. کتاب غزلیات آتش مهر، ماه خون گرفته در ۶ جلد، بهار امامت در پنج جلد، صدف نبوت در پنج جلد، مرآت ولایت در پنج جلد و از صیام تا قیام در پنج جلد از دیگر آثار او است.
«مهر» به مناسبت ماه محرم برای بررسی شاخصه‌ها و ویژگی‌های سبک زندگی عاشورایی با این پیشکسوت شعر و مداحی اهل بیت(ع) گفت‌وگو کرده‌است که حاصل آن را در ادامه می‌خوانید.

چه ویژگی و شاخصه‌ای در نهضت امام حسین(ع) وجود دارد که موجب ماندگاری آن شد؟
امام حسین(ع) «وجه ربک» بود چون کار حضرت برای خدا بود. هر عملی که برای خدا باشد، آن عمل ماندگار است. اخلاص رمز داشتن سبک زندگی حسینی است.
قرآن می‌فرماید «کلُّ مَنْ عَلیها فَان وَ یبقَی وَجْهُ رَبَّک ذوالجلالِ والاکرام». ببینید امام حسین(ع) و عبدالله‌بن زبیر هر دو گفتند با یزید بیعت نمی‌کنیم. عبدالله بن‌زبیر بیعت نکرد و فرار کرد و امام حسین(ع) هم شبانه از مدینه بیرون آمد. عبدالله‌بن‌زبیر جنگید و امام حسین(ع) هم جنگید. عبدالله کشته شد و امام حسین(ع) هم به شهادت رسیدند. چرا باید اسم امام حسین(ع) عالم را بگیرد و اصلاً اسمی از عبدالله‌بن‌زبیر در میان نباشد؟ چون حسین(ع) «وجه ربک» بود، چون کار حسین(ع) برای خدا بود. هر عملی که برای خدا باشد، ماندگار است. بهترین تبلیغ همین اخلاص امام حسین(ع) است.
وقتی از امام حسین(ع) سؤال می‌شود چرا زن و بچه خود را به همراه خود می‌بری، می‌گوید خدا می‌خواهد این‌ها را اسیر ببیند. مرتب افرادی جلو امام حسین(ع) را می‌گیرند که حضرت را از این راه منصرف کنند. حضرت وقتی می‌خواهد از مکه حرکت کند و به سمت کربلا برود خطبه‌ای می‌خواند و می‌فرماید مرگ به گردن اولاد آدم مثل گردنبند جواهری است که به گردن عروسان است. کسی که می‌خواهد برای خدا کشته شود مرگ در نظر او این‌گونه است.
یاران امام حسین(ع) هم «وجه ربک» بودند. آن‌ها در شب عاشورا وقتی امام بیعت خود را از آن‌ها برداشت هر یک حرفی زدند. یک نفر گفت: یا حسین اگر عمرها جاودانی بود و خدا مرگ را خلق نکرده بود به عزت و جلال خدا حاضر بودم عمر جاودان را از من بگیرد و مرگ در راه تو را به من بدهد. این جور عاشق امام حسین(ع) بودند.
حبیب گفت: اگر 70 بار قطعه قطعه‌ام کنند و مرا بسوزانند و خاکسترم را به باد دهند و دوباره زنده شوم باز هم در راه تو جان می‌دهم. زهیر گفت: اگر هزار بار با من چنین و چنان کنند باز هم در راه تو جان می‌دهم.

سبک زندگی عاشورایی دارای چه ویژگی‌هایی است؟
زندگی عاشورایی یک زندگی‌ای است که به اهل بیت(ع) وصل است. کسانی که دارای سبک زندگی عاشورایی هستند رفتار و معاشرتشان حسینی است، هرگز به سوی گناه نمی‌روند، تسلیم زور و خواسته مستکبران نمی‌شوند؛ ان‌شاءالله همه ما این‌گونه زندگی کنیم.
امام حسین(ع) یک جمله می‌فرمایند مبنی بر اینکه «هیهات منا الذله»؛ زمانی که انسان تسلیم ذلت نشد عاشورایی است و می‌تواند زندگی حسینی داشته باشد. دلیل مشکلات و سختی‌های امروز ایران اسلامی تسلیم نشدن در برابر دشمن و ذلت‌ناپذیری است و این، داشتن سبک زندگی عاشورایی است.

 عزاداری بر سیدالشهدا(ع) چه تأثیری در تبلیغ سبک زندگی عاشورایی دارد؟
عزاداری برای امام حسین(ع) بزرگداشت شعائر است. این شعائر را هیچ دینی ندارد. به یاد دارم پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از میدان شوش تا بازار، مردم این دم را می‌دادند «حسین گفتا دین عقیده و جهاد است/ بیعت من حرام با ابن زیاد است / شیوه من بود حق‌پرستی / شیوه او قمار است و مستی». هزار نفر با نوا به سینه می‌زدند و این شعار را می‌دادند.
این عزاداری‌ها هدف امام حسین(ع) را برای هر زمانی به فراخور آن زمان مطرح می‌کند. باطل را در هر زمانی نشان می‌دهد و این خود ترویج سبک زندگی عاشورایی است. امام حسین(ع) فرمود: من قیام نکردم مگر برای امر به معروف و نهی از منکر.
گاهی اوقات شاعرانی که برای هیئت‌ها و جلسات عزاداری شعر می‌گویند اشعارشان به حدی ولایی و اهل بیتی است که به انسان بصیرت می‌دهد. چه بسا جوانی دو ساعت سینه می‌زند و گریه می‌کند و اجر زیادی هم می‌گیرد اما او از گریه لبریز می‌شود ولی از بصیرت و امر به معروف لبریز نمی‌شود. امام فرمودند: دست از روضه برندارید که ما با روضه زنده هستیم. اما کدام روضه؟ روضه‌ای که با آن، هدف اهل بیت(ع) را به مردم بشناسانیم. بنابراین یکی از شاخصه‌های سبک زندگی عاشورایی بصیرت است.

 زندگی عاشورایی در قرآن چگونه توصیف شده است؟
زندگی عاشورایی در قرآن کریم ذکر شده است. برای مثال زمانی که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ؛ این شاخصه زندگی عاشورایی است که در قرآن بیان شده است. می‌طلبد جوانان و مردم را به صبر و عمل صالح و پیروی از حق دعوت و توصیه و آنان را به داشتن زندگی عاشورایی دعوت کنیم.
هر کسی قدرتی دارد؛ یکی قدرت دارد محلی را اداره کند، فردی همانند امام راحل می‌تواند مملکتی را هدایت و یا شخصی حتی قادر نیست خانواده خود را مدیریت کند. انسان‌ها باید به اندازه توان خویش عمل صالح انجام داده و اهل بردباری باشند. این زندگی عاشورایی است.

هیئت‌ها چگونه می‌توانند مروج سبک زندگی عاشورایی باشند؟
اگر هیئتی اهل چشم و همچشمی نبوده و هرگز به فکر این نیست که دیگر هیئت‌ها را زمین بزند و همواره در تلاش است حقایق کربلا را تبیین کند عملکرد آن، ترویج سبک زندگی حسینی است.