7 می سال 1954، یعنی 68 سال قبل در چنین روزی، سرانجام نیروهای استعمارگر فرانسوی مستقر در قلعه «دیِن بیِن فو» واقع در ویتنام، پس از 55 روز مقاومت، تن به مصالحه با مبارزان ویتنامی دادند و استقلال این کشور رسمیت یافت. هرچند ویتنامی‌ها در دوم سپتامبر سال 1945، یعنی مدتی بعد از پایان جنگ جهانی، اعلام استقلال کرده بودند، اما فرانسوی‌ها حاضر نبودند دست از مطامع استعماری خود بردارند و این استقلال را به رسمیت بشناسند. به همین دلیل، نبردی طولانی و فرسایشی از 1945 تا 1954، به مدت 9 سال درگرفت. نبردی که تلفات و خسارات فراوانی در پی داشت و بسیاری از زیرساخت‌های ویتنام را از بین برد. بااین‌حال، پیروزی در نبرد سرنوشت‌ساز دین‌بین‌فو، پایان ماجرا نبود. آمریکایی‌ها به دلیل واهمه از ایجاد یک دولت چپ‌گرا در ویتنام، وارد این کشور شدند و دوباره، نبردی سنگین برای حفظ کشور در برابر یانکی‌ها آغاز شد. نبردی که سرانجام به پیروزی ملت ویتنام انجامید.