۱ـ یادمان شهدای دشت ذوالفقاری آبادان
ارتش دشمن که طعم تلخ درگیر شدن با مدافعان مردمی را در خرمشهر چشیده بود،‌ به دنبال راهی برای نفوذ به آبادان می‌گشت تا با مدافعان شهر روبه‌رو نشود. در شب هشتم آبان‌ماه، عراقی‌ها در منطقه کوی ذوالفقاری از رود بهمنشیر گذشتند و وارد آبادان شدند. دریاقلی سورانی که در آن محل زندگی می‌کرد، عراقی‌ها را دید و خبر حمله آن‌ها را به بچه‌های مسجد رساند و سپس به مقر سپاه و از آنجا به مقر ارتش،‌ جهاد، کمیته، ژاندارمری، شهربانی، گروه فدائیان اسلام (با فرماندهی شهید سیدمجتبی هاشمی و شهید شاهرخ ضرغام) و در نهایت نزد حجت‌الاسلام جمی (امام جمعه آبادان) رهسپار و مسئولان را از تهاجم دشمن آگاه ساخت. نیروهای داوطلب مردمی به همراه رزمندگان اسلام به مقابله با دشمن پرداختند و با تارومار کردن دشمن، حماسه کوی ذوالفقاری را خلق کردند. این دشت یکی از محورهای عملیاتی شکست حصر آبادان بوده است.

۲ـ یادمان شهدای پادگان دو کوهه
نام منطقه و پادگانی است که در چهار کیلومتری شمال غرب شهر اندیمشک و در مجاورت جاده خرم‌آباد ـ اندیمشک قرار دارد. پادگان دوکوهه پیش از انقلاب، پادگان پشتیبانی لشکر ۹۹ زرهی اهواز و از مقرهای نظامی جنوب غرب کشور محسوب می‌شد که در بهمن ۱۳۶۰ در اختیار تیپ تازه‌ تأسیس ۲۷ محمد رسول‌الله(ص) به فرماندهی جاویدالاثر حاج‌احمد متوسلیان قرار گرفت. این پادگان عقبه یگان‌های عمل‌کننده در عملیات فتح‌المبین بود. لشکر ۱۰ سیدالشهدا نیز در همین پادگان راه‌اندازی شد. امروز نام سردار بی‌نشان حاج احمد متوسلیان بر تارک پادگان دوکوهه می‌درخشد. حسینیه حاج همت، زمین صبحگاه،‌ ساختمان گردان‌‌ها و حسینیه گردان تخریب از نقاط به یادماندنی دوکوهه است. در جوار حسینیه شهید همت، چهار شهید گمنام آرمیده‌اند که زیارتگاه زائران و راهیان سرزمین نور هستند. در نهم فروردین ۱۳۸۱ رهبر انقلاب در این یادمان با مردم منطقه و زائران راهیان نور دیدار و سخنرانی کردند.

۳ـ پایگاه چهارم شکاری 
این پایگاه از مهم‌ترین پایگاه‌های هوایی جنوب غرب کشور و استان خوزستان است که در دوران دفاع مقدس با انجام هزار و ۵۱۵ سورتی پرواز برون‌مرزی و تقدیم 
۴۵ شهید، جانباز و آزاده خلبان، نقش مهمی در حمایت هوایی از رزمندگان بر عهده داشت. این پایگاه در شهر دزفول قرار دارد.
۴ـ امامزاده عباس(ع)
دشت عباس در مسیر جاده دهلران ـ اندیمشک و در غرب عین‌خوش قرار دارد. این دشت،‌ منطقه وسیعی از غرب رودخانه کرخه تا حوالی سه‌راه ابوقریب را شامل می‌شود و به دلیل وجود مدفن امامزاده عباس، از نوادگان حضرت عباس(ع) به این نام معروف است. ارتش عراق پس از اشغال عین خوش، به سوی دشت عباس حرکت کرد و در چهارم 
مهر ۱۳۵۹ در این منطقه مستقر شد. دشت عباس حدود ۱۸ ماه در اشغال دشمن بود و در عملیات فتح‌المبین آزاد شد.

۵ـ یادمان شهدای عملیات محرم (شرهانی)
منطقه عملیاتی شرهانی در جنوب شرق دهلران روی ارتفاعات حمرین قرار دارد و حد شمالی منطقه عمومی فکه محسوب می‌شود. در کیلومتر۲۵ جاده دهلران ـ اندیمشک در منتهی‌الیه جاده عین خوش ـ چمسری (جاده شهید خرازی) و در نزدیک پاسگاه چمسری، یادمان عملیات محرم قرار دارد. این یادمان در واقع مقر گروه تفحص لشکر ۱۴ امام حسین(ع) اصفهان بود که در این منطقه و محدوده فکه شمالی و زبیدات عراق به تفحص شهدا می‌پرداختند. شهدای تفحص‌شده را در معراج شهدای آن نگهداری می‌کردند و سپس به معراج شهدای اهواز انتقال می‌دادند. عملیات محرم در آبان‌ ۱۳۶۱ در این منطقه انجام گرفت. همچنین طی عملیات ارتش عراق در ۲۱ تیر ۱۳۶۷ در این منطقه تعدادی از نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران به شهادت رسیدند و عده‌ای نیز مفقود شدند.

۶ـ یادمان شهدای عملیات والفجر مقدماتی (فکه)
فکه منطقه‌ای با تپه‌های فراوان و بیابانی است که در شمال غرب استان خوزستان و جنوب‌ شرق استان ایلام قرار دارد. در بخش جنوبی فکه، رمل و شن‌های روان بیشتر است، به‌گونه‌ای که حرکت روی آن بسیار سخت و طاقت‌فرساست. فکه یکی از محورهای اصلی تجاوز و حمله ارتش بعث عراق به شمال خوزستان بود. دشمن پس از اشغال فکه، میادین مین و موانع فراوانی در این منطقه ایجاد کرد. عملیات والفجر مقدماتی در ۱۸ بهمن ۱۳۶۱ به علت لو رفتن عملیات و تجهیزات فراوان دشمن و مسطح بودن زمین منجر به پیروزی و پیشروی نشد. پیکر شهدای این عملیات پس از سال‌ها در تفحص شهدا کشف و تحویل خانواده‌های چشم انتظارشان شد. در سال ۱۳۷۲ هنگامی که شهید سیدمرتضی آوینی به قصد روایت مظلومیت قتلگاه فکه عازم این محل بود، بر اثر انفجار مین به شهادت رسید.

۷ـ یادمان شهدای عملیات سیدالشهدا(ع)
در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۵، ارتش بعثی عراق با هدف تصرف منطقه عملیاتی فکه، به خطوط پدافندی هجوم آورد و توانست تا عمق ۱۱ کیلومتری پیشروی کند. مأموریت مقابله با دشمن به لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) واگذار شد. غروب ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۵ رزمندگان از میان تپه‌های رملی شروع به پیشروی کردند. در این تک شبانه، حدود ۱۵۰ نفر به شهادت رسیدند تا توانستند پیشروی دشمن را متوقف سازند و آنان را به عقب برانند.