محمد مقیمی می‌گوید: برای جذب و فعالیت استادان فرایند مشخصی وجود دارد. یک استاد در دانشگاه جذب می‌شود و جذب وی باید به صورت دوره‌ای تمدید شود. به‌طور قطع، استادان دانشگاه برای ارتقا و تبدیل وضعیت خود اقدام می‌کنند. در دانشگاه تهران با هیچ‌کدام از استادان این مرکز آموزشی قطع همکاری نکرده‌ایم و قطع همکاری به معنای اخراج نداشته‌ایم.
وی ادامه داد: همچنین گاهی برخی استادان به تعهدات علمی خود عمل نمی‌کنند و این احتمال وجود دارد که جزو دوره پیمانی باشند و قراردادشان به دلیل اعلام گروه یا دانشکده تمدید نشود. مسئله تمدید نشدن قرارداد همواره در دانشگاه وجود داشته و یک شائبه سیاسی نیست. اگر یک شخص نتواند شاخص‌های علمی را کسب کند، به تعهدات مربوط به تدوین مقالات و کتاب عمل نکند، کیفیت لازم از منظر تدریس و مواردی از این دست را نداشته باشد، این مسائل با مأموریت‌ها و مسئولیت‌های دانشگاه سازگار نیست.
اینکه اعلام می‌شود افرادی از دانشگاه اخراج شده‌اند و دانشگاه با آن‌ها قطع همکاری کرده صحت ندارد.
مقیمی توضیح داد: موضوع تمدید نشدن قرارداد پیمانی در خصوص استادانی که کارایی لازم را ندارند و نتوانسته‌اند در زمینه تألیف کتاب و مقاله به تعهدات خود عمل کنند، همواره روال کار دانشگاه بوده و این موارد بازتاب بیرونی پیدا نمی‌کند. تمدید نشدن قرارداد استادانی که به تعهدات حرفه‌ای خود عمل نمی‌کنند در محیط‌های آکادمیک متداول است و کسی که تعهدات حرفه‌ای خود را انجام ندهد با چنین موردی روبه‌رو می‌شود.
وی تأکید کرد: کسی به دلیل مسائل سیاسی در دانشگاه دچار مشکل نشده مگر اینکه تعهدات حرفه‌ای خود را انجام نداده باشد. 
این موضوع درخصوص دانشجویانی که نقد و اعتراض می‌کنند هم به همین شکل است. فضایی که در دانشگاه تهران داشته‌ایم فضای باز، آزاد و عالمانه‌ است. اگر موردی وجود دارد، پرونده خود را بیاورند تا وضعیت علمی آن‌ها را در گروه مربوط بررسی کنیم.
وی با بیان اینکه برخی در مورد اخراج استادان توییت می‌زنند و به اصطلاح روغن ریخته را نذر امامزاده می‌کنند، خاطرنشان کرد: برخی جزو حق‌التدریسی‌های دانشگاه تهران بودند اما کیفیت لازم را نداشته‌اند و عذرشان خواسته شده است. آن‌ها در فضایی که ایجاد شده به دنبال کسب اعتبار هستند ولی آنچه بدست می‌آورند اعتبار نیست و به اعتباری هم که دارند، لطمه وارد می‌کنند. برخی افرادی که مسئله اخراج آن‌ها از دانشگاه مطرح شده‌ جزو هیئت‌علمی دانشگاه تهران نیستند و یک عضو حق التدریس بوده‌اند که گروه آموزشی دیگر به آن‌ها احتیاج نداشته است؛ اما این‌طور مطرح می‌کنند که دانشگاه تهران با آن‌ها قطع همکاری کرده؛ این رفتار غیراخلاقی است.
رویکرد ما در دانشگاه تهران، رویکرد حذفی نیست. اگر موردی وجود داشته باشد، تذکر می‌دهیم و آن موضوع خاص را باید اصلاح کنند. آنچه اهمیت دارد، تعهد حرفه‌ای یک استاد است. یک استاد متعهد می‌شود به‌موقع در کلاس حاضر شود، کیفیت لازم را داشته باشد، دانشجویان از عملکرد او راضی باشند، کتاب‌ها و مقالات علمی داشته باشد و تحقیقات خود را به‌موقع انجام دهد. او در قبال انجام تعهدات خود، پول دریافت می‌کند.
وقتی یک استاد اعلام کرده در کلاس درس حاضر نمی‌شود و به کلاس درس نمی‌رود، ما به‌طور قانونی نمی‌توانیم پرداخت آن ماه را انجام دهیم. مواردی وجود دارد که حقوق یک استاد برای یک ماه پرداخت نشده اما دوباره پرداخت حقوق از سر گرفته شده است. استادی هم وجود دارد که پرداخت نشدن حقوق وی ادامه دارد.