محسن گچ‌پزان در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در زمینه تعداد پرستار استانداردی وجود دارد که نسبت به موقعیت جغرافیایی، وضعیت کشور و وضعیت اقتصادی کشورها در دنیا متفاوت بوده و بین 8/1 تا ۴ متغیر است. این نرم ایده‌آل بوده؛ اما رقم مورد تأیید وزارت بهداشت در کشور ما 8/1 است.
وی افزود: در حال حاضر این نرم در کشور ما زیر یک است و با توجه به استانداردی که وزارت بهداشت تعیین کرده در دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز همانند تمام کشور این نرم تقریباً بین 9/0 تا یک است که کمبود نیرو در اینجا نیز حدود ۵۰ درصد می‌شود.  اگر باید یک پرستار از ۴ بیمار مراقبت کند، در حال حاضر باید مراقب ۸ بیمار باشد که نتیجه آن افت کیفیت است.
وی گفت: زمانی که ما کمبود نیرو داریم، این کمبود را با اضافه کار جبران می‌کنیم. در حال حاضر پرستاران اضافه کار دارند که برخی موافق این اضافه کاری هستند؛ زیرا حقوق پایین است. در قانون ارتقای بهره‌وری، پرستاران باید ۸۰ ساعت اضافه کار داشته باشند و نباید از این رقم بیشتر باشد؛ اما در حال حاضر ساعت اضافه کار پرستاران بیشتر از این است.
وی اضافه کرد: هدف قانون ارتقای بهره‌وری این بود که پرستار با یک شیفت کاری ۱۲ ساعته تأمین باشد و پس از آن حتماً یک روز استراحت کند تا بتواند تازه‌نفس به سر کار بازگردد؛ اما متأسفانه به دلیل وضعیت معیشت، اگر پرستاران در بیمارستان خود هم شیفت نباشند، در بیمارستان خصوصی کار می‌کنند که این موضوع با ارتقای بهره‌وری منافات دارد.