خوشا به حال آن که وظیفه واجب خود را در برابر پروردگارش انجام داده و مشکلات را با تحمل از میان برداشته و خواب را در (بخشی از) شب کنار گذاشته و آن گاه که بر او غلبه کند، روی زمین دراز کشد و کف دست را بالش خود کند (و مختصری استراحت کند). (این انسان) در زمره گروهی باشد که (این اوصاف را دارند:) خوف معاد خواب را از چشم‌هایشان ربوده و پهلوهایشان برای استراحت در خوابگاهشان قرار نگرفته و همواره لب‌هایشان آهسته به ذکر پروردگارشان مشغول است و بر اثر استغفارهای طولانی، گناهانشان از میان رفته است. «آن‌ها حزب‌الله هستند، آگاه باشید که حزب‌الله رستگاران‌اند». (از نامه چهل و پنجم نهج‌البلاغه)