خداوند در قرآن کریم در بسیاری از موارد عمل و قول خوب را با عنوان «احسن» یاد می‌کند؛ در سوره مبارکه تین، خداوند چهار قسم می‌خورد و بعد می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ»؛ یا در آیه دوم سوره مبارکه ملک، پروردگار متعال می‌فرماید: «الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاهَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا»؛ تمام اعمال خداوند «احسن» است و از بندگانش نیز انتظار عمل احسن دارد. خداوند حتی هنگامی که می‌خواهد انسان‌ها را به انتخاب امری دعوت کند باز می‌فرماید: «بَشِّرْ عِبَادِ الَّذِینَ یسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیتَّبِعُونَ أَحْسَنَه».
انجام «عمل احسن» از صفات حضرت باری تعالی است و انسان می‌تواند با تلاش برای انجام «عمل احسن» تجلی این صفت خداوند باشد؛ «عمل احسن» به معنای با فضیلت‌تر بودن یک عمل نسبت به عمل خیر دیگر است و اسلام از مسلمانان می‌خواهد هرکاری را که می‎خواهند انجام دهند به بهترین نحو ممکن 
انجام دهند.
پروردگار متعال از انسان می‎خواهد هیچ‌گاه به شرایط موجود بسنده نکند و همواره دنبال «عمل احسن» و بهترین باشد. انسان برای سعادت عقبی و آبادانی دنیای خود هیچ حد یقفی ندارد بنابراین، این وظیفه بر دوش تمام انسان‌هاست که در امور عبادی، بندگی و معیشتی همواره برای رشد و تعالی خود و جامعه خود تلاش کنند.
پیامبر گرامی اسلام(ص) در فرمایشی می‌فرمایند: «رَحِمَ اللهُ امرَأً عَمِلَ عَمَلاً فَاَتقَنَه؛ رحمت خدا بر آن کسی که کاری را که انجام می‌دهد، متقن و محکم انجام دهد» و امیرالمؤمنین علی(ع) در سخنی زیبا می‌فرماید: «الْعَمَلَ الْعَمَلَ، ثُمَّ النِّهَایَهَ النِّهَایَهَ؛ عمل، عمل؛ پس از آن عاقبت، عاقبت».
پیامبر(ص) و اولیای الهی همواره مردم را به پرکاری و تلاش برای کسب نتیجه مطلوب توصیه کرده‌اند. اسلام آیین كار، تلاش و دین عمل و كوشش است و همه مسلمانان را به سخت‌كوشی و مقاومت در برابر سختی‌ها سفارش می‌کند؛ از ديدگاه اسلام اهتمام به كار و تلاش نوعی عبادت است.
دین اسلام انسان‌ها را همواره به اين نكته متوجه می‌سازد كه هرچه هست در عمل است و سرنوشت و سعادت انسان را عمل او تعيين می‌كند.