این دریاچه بین جنگل‌های حفاظت‌ شده ممرز قرار دارد و موقعیت خاص و ممتاز آن سبب انتخاب نام تالاب ارواح برای این دریاچه شده است.
اگر برای بازدید از تالاب ارواح، ساعت‌های نخست روز را انتخاب کنید با منظره‌ای عجیب از درختان پوسیده میان مه مواجه خواهید شد. آب بخش‌های زیادی از این دریاچه باتلاقی است و درختان و گیاهان در بخش‌های مختلف آن پوسیده‌اند. نام‌گذاری این تالاب به نام ارواح توسط محلیان این منطقه انجام شده و تنها به‌ دلیل فضای وهم‌آلود این دریاچه است و هیچ ریشه خرافی دیگری ندارد.
دریاچه‌ای در دل جنگل با مناظری عجیب و وهم‌آور که اهالی روستا آن را دریاچه ارواح می‌نامند و اگر پای داستان‌هایشان بنشینید، گمان می‌کنید شب‌ها صدای ارواح را که در دریاچه پرسه می‌زنند، می‌شنوید؛ اما این‌ها تنها تصوراتی است که مردم برای توصیف پدیده‌های طبیعی این دریاچه به جذاب‌ترین شکل ممکن استفاده می‌کنند. 
دریاچه ارواح که به دریاچه «ممرز» نیز شناخته می‌شود در حد فاصل نوشهر و شهر نور قرار گرفته و یکی از بکرترین و زیباترین اکوسیستم‌های منطقه را شکل داده است.
دریاچه ارواح به دلیل قرارگیری در میان جنگلی پر از درختان توسکا و ممرز، به نام دریاچه ممرز نیز شناخته می‌شود؛ اما در بین مردم بیشتر به دریاچه ارواح شهرت دارد. شاید یکی از دلایل به کارگیری چنین توصیفی، وجود مه گسترده در زمان بارندگی خصوصاً در پاییز و زمستان است که تمام روز سطح دریاچه را می‌پوشاند و منظره‌ای اسرارآمیز را خلق می‌کند. البته در فصل بهار و تابستان نیز در ساعت اولیه صبح، مه غلیظی سطح و اطراف دریاچه را می‌گیرد که با نزدیک شدن به ظهر کمتر می‌شود.
دلیل دیگر، درختان مرده‌ای‌اند که از سطح آب بیرون زده‌اند و نظاره‌گر کسانی هستند که به دریاچه نزدیک می‌شوند. 
زمانی که سطح آب پایین می‌رود، منظره این درختان مرده، ترسناک‌تر به نظر می‌رسد. گویی درختان را وارونه در آب کاشته‌اند؛ اما این‌ها در واقع درختانی‌اند که به علت پوسیدگی، شکسته شده‌اند. ظاهراً این منطقه زمانی دشت وسیعی بوده که به دلیل بارندگی و آبگرفتگی تبدیل به دریاچه‌ای باتلاقی شده است.
سکوت، مه، منظره درختان مرده‌، صدای حیواناتی که گاهی از لابه‌لای درختان و بوته‌ها به گوش می‌رسد و انعکاس تصویر درختان در آب دریاچه، هر یک سهمی در خلق این اثر وهم‌آور طبیعی دارند.
دریاچه ارواح، پناهگاه حیوانات مختلف
دریاچه ممرز در گذشته به دلیل داستان‌هایی که در مورد آن نقل می‌شد، بازدید کننده چندانی نداشت. به همین دلیل بکر و دست‌نخورده باقی مانده و پوشش گیاهی خود را حفظ کرده است. همین موضوع، محیطی مساعد برای رشد گونه‌های مختلف حیوانات ایجاد کرده و زمانی که به این منطقه وارد می‌شوید می‌توانید صدای حیوانات گوناگون را از دور دست بشنوید. شنیدن این صداها در ترکیب با صدای باد که در میان شاخ ‌و برگ درختان می‌پیچد، احساس عجیبی را رقم می‌زند. این منطقه حفاظت شده مأمن و پناهگاه حیوانات وحشی زیادی مانند روباه و گراز، ماهیان مختلف، دوزیستانی همچون قورباغه و مار است. البته حیوانات چندان تمایلی به نزدیک شدن به انسان ندارند.
برای جلوگیری از برهم خوردن نظم طبیعت از قایق‌سواری و سایر تفریحات پر سروصدا خبری نیست؛ اما در عوض می‌توانید از یک پیاده‌روی دلچسب در هوای دل‌انگیز دریاچه لذت ببرید. سعی کنید پیاده‌روی را گروهی انجام دهید و خیلی هم از مسیر دور نشوید. رعایت این مسئله به دلیل وجود حیوانات وحشی اهمیت زیادی دارد.
علاوه بر پیاده‌روی، عکاسی از مناظر جنگل و دریاچه نیز ایده بسیار خوبی خواهد بود. عکس‌هایی از اوقات خوش خود در اطراف دریاچه و جنگل ثبت کنید تا سال‌ها بعد زمانی که نگاهی دوباره به آن‌ها می‌اندازید، همان حس و حال برای شما زنده شود.