او شبکه نمایش خانگی را یک فرصت برای مخاطبان فیلم و سریال دانسته و اضافه می‌کند: پلتفرم‌ها بحث رقابت در تولید و تنوع نگاه را به میان می‌آورند که تولیدکننده را مجبور به خلاقیت و نوآوری برای جذب مخاطب می‌کند.
به باور این نویسنده، اکنون تلویزیون بخشی از مخاطبانش را از دست داده در حالی که شبکه نمایش خانگی با تولیداتی متنوع، گوی سبقت را از رسانه ملی ربوده است. عباسی خاطرنشان می‌کند: استعدادهای خوبی در عرصه سریال‌سازی داریم که دیگر نتوانستند با تلویزیون کار کنند ولی فرصت همکاری با شبکه نمایش خانگی را پیدا کردند. 
وی با انتقاد از عملکرد ساترا به عنوان نهاد ناظر بر تولیدات شبکه نمایش خانگی می‌گوید: عجیب است که نهاد زیرمجموعه تلویزیون، ناظر بر تولیدات رقیب صدا و سیما شود. بایستی نظارت بر تولیدات شبکه نمایش خانگی را به وزارت ارشاد می‌سپردند چون مدیریت تلویزیون، سلیقه‌ای است مثلاً فیلم‌های سینمایی که دارای مجوز نمایش از وزارت ارشاد هستند از تلویزیون پخش نمی‌شوند یا سانسور می‌شوند. 
عباسی با اشاره به هزینه‌های مالی و روانی توقیف فیلم‌ها بر جامعه سینمایی عنوان می‌کند: پس از سال‌ها وقتی فیلم‌های توقیفی اکران شد دیدیم که آب از آب تکان نخورد مثلاً زمانی که فیلم «مارمولک» اکران شد چه اتفاقی افتاد؟ من بارها با دوستان روحانی خودم این فیلم را دیدیم و همه آن‌ها دوستش داشتند.  این کارگردان با بیان اینکه منابع درآمدی فیلم‌های سینمایی در سال‌های اخیر محدود شده است، اضافه می‌کند: زمانی منابع درآمدی فیلم‌ها علاوه بر فروش در گیشه سینمایی، فروش به شبکه نمایش خانگی و فروش به تلویزیون هم بود اما اکنون منبع درآمد از فروش فیلم به تلویزیون قطع شده است در حالی که خود تلویزیون هم نیاز به محتوا دارد و از محل تبلیغات بین فیلم هم می‌تواند کسب درآمد کند.

خبرنگار: زهره کهندل