دستیابی به فناوری باتری لیتیومی یا واردات
میلاد بیگی، کارشناس حوزه خودرو درباره اینکه آیا می‌توان به تولید این نسل از خودروها در کشور پرداخت به خبرنگار ما می‌گوید: ما به ‌راحتی می‌توانیم به تولید خودروهای برقی در کلاس ‌بالا ورود کنیم که قیمت تمام‌ شده‌اش 600 میلیون تومان باشد و مشتری هم داشته باشد ولی پیش از آن باید مشخص شود که اگر خودروسازان می‌خواهند به سمت تولید خودروهای برقی بروند قصد مونتاژ دارند یا تولید. وی می‌افزاید: کشورهای نفتی پیش از اینکه به این سمت حرکت کنند باید بدانند مسیری که برای الکتریکی کردن حوزه‌ها از جمله خودرو در دنیا ترسیم‌ شده به چه صورتی است بعد تصمیم بگیرند که به سمت تولید خودروهای برقی بروند یا خودروهای درون‌سوز را حفظ کنند. در حالی ‌که کشورهای دیگر سالیان متمادی است که روی باتری‌های لیتیومی کار می‌کنند ما اصلاً در این بازی نبودیم و با این فناوری سال‌ها فاصله داریم. پس حرکت در این مسیر عملاً به معنای آن است که از یک کشور تولیدکننده انرژی به یک کشور مصرف‌کننده تبدیل می‌شویم به همین دلیل باید نقشه کلی راه را ببینیم و بعد تصمیم بگیریم چه کنشی در برابر این مسئله داشته باشیم. اگر قصد داریم سراغ باتری‌های لیتیومی برویم باید روشن شود که می‌خواهیم تحقیق و توسعه در این زمینه را شکل بدهیم یا اینکه فقط می‌خواهیم واردکننده این قطعات باشیم. تعیین تکلیف این موارد بسیار راهبردی و مهم است.

 بحران تأمین قطعات الکتریکی و تراشه‌ها
این کارشناس خودرو با بیان اینکه خودروهای برقی غیر از اینکه تغییر و تحولاتی را در شیوه تأمین انرژی ایجاد می‌کنند، وابستگی به یکسری اقلام را هم افزایش می‌دهند می‌افزاید: هر چه خودروها به سمت الکتریکی شدن حرکت می‌کنند مصرف نیمه‌رساناها، نیمه‌هادی‌ها و مصرف مجموعه تراشه‌ها در آن بیشتر می‌شود، ما همین امروز هم با همین سطح از الکتریکی کردن خودروها، برای تأمین تراشه‌ها با بحران مواجه‌ایم.
بیگی با یادآوری اینکه برای تأمین تراشه نه‌ تنها کشور ما که تمام دنیا با چالش مواجه است می‌افزاید: عموم تراشه‌ها توسط چهار کشور تولید می‌شوند که از قضا هیچ ‌کدام از این کشورها هم رابطه خوبی با ما ندارند.

ریسک گره زدن تولید به کشورهای دیگر
این کارشناس خودرو با اشاره به کشور چین که در این زمینه صاحب فناوری محسوب می‌شود می‌افزاید: حتی اگر کشوری مثل چین تا ابد با کشورمان به شکل یک دوست رفتار کند باز هم این پرسش باید پاسخ داده شود که آیا کشورمان می‌خواهد آینده تولید خودش را به دوستانش گره بزند یا خیر.
بیگی با تأکید بر اینکه در دوره اوباما شرکتی مثل تسلا بزرگ شد تا تحقیق و توسعه روی باتری‌های لیتیومی توسعه پیدا کند و این خودروساز بتواند خودروهای بیشتری بفروشد می‌افزاید: باید به خاطر داشته باشیم که اروپا و آمریکا امکان تأمین برق از سوخت‌های غیرفسیلی را دارند و این آینده حیاتی آمریکا و اروپاست و ما باید در یک چنین پازل کلانی این مسئله را ببینیم.

پراید برقی 12 هزار دلاری یا دنای بنزینی؟
وی درباره هزینه تولید این خودروها می‌گوید: تسلا این خودرو برقی را در یک سگمنت لوکس عرضه کرد؛ چراکه به دلیل هزینه‌های بالای باتری و موتور الکتریکی، امکان عرضه این خودرو در کلاس‌ پایین وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه هیچ خودرو ارزان برقی در دنیا وجود ندارد می‌افزاید: در چین یکسری خودروهای کوچک 5 و 6 هزار دلاری درون‌شهری هستند که فقط می‌توانند با سرعت مشخصی در شهر تردد کنند، این خودروها کاربری خودروهایی مثل پراید را ندارند که یک خانواده ایرانی بتواند با خانواده‌اش با آن به مسافرت برود.به گفته وی، همین‌ الان پراید
 6 هزار دلاری را برقی بکنید قیمتش دو برابر می‌شود و به نظر می‌رسد مردم ترجیح بدهند به جای پراید
 12 هزار دلاری سوار دنا بشوند.

برقی کردن حمل‌‌ونقل عمومی
وی می‌گوید: حرکت خودروهای سواری برقی در جاده‌های کشور فارغ از این موارد که گفته شد، به زیرساخت‌هایی نیاز دارد که ما با آن خیلی فاصله‌ داریم، مثل تأمین برق و ایستگاه‌های شارژ که این‌ها باید در داخل کشور گسترده باشند. ولی در بخش خودروهای عمومی با مشکلات کمتری مواجه هستیم مثلاً اتوبوس‌های برقی، تاکسی‌ها و ناوگان عمومی می‌توانند در پایانه‌ها یا ابتدا و انتهای ایستگاه‌ها شارژ شوند.

استفاده از خودرو برقی نیازمند مشوق دولتی
بابک صدرایی، کارشناس صنعت خودرو نیز با اشاره به اینکه خودرو برقی پلتفرم و فناوری خاصی دارد و هر شرکتی نمی‌تواند وارد آن شود می‌افزاید: برای تولید و استفاده از خودرو برقی، دولت باید حمایت کند و مشوق بگذارد که مردم خودرو برقی بخرند؛ زیرا برای مثال قیمت تارای برقی خیلی بیشتر از تارای بنزینی خواهد بود و نیازمند این است که دولت مشوق‌هایی بدهد، معافیت مالیاتی بگذارد و زیرساخت ایستگاه‌های برق و تأمین برق بین‌جاده‌ای را نیز تأمین کند.