برای همین آن‌ها اغلب از تأثیرات مثبت تأهل در زندگی انسان غفلت کرده و حتی ممکن است فرصت فکر کردن به آن را نداشته باشند. قدس آنلاین در گزارشی به نقل از وال استریت ژورنال و با ترجمه امیرمحمد سلطان‌پور به همین ماجرا پرداخته که در ادامه بخشی از آن را می‌خوانید.
 
سالم‌تر، شادتر
جوزف هنریش، انسان‌شناس معتقد است با وجود تفاوت‌هایی که ‌در نگاه فرهنگ‌های مختلف به ازدواج وجود دارد اما این مقوله، نهاد مهم و اصلی بیشتر جوامع به حساب می‌آید چرا که ازجمله ابتدایی‌ترین مقوله‌های انسانی است. 
اگرچه ازدواج ممکن است تقریباً در همه جا دیده شود، اما آیا امروز هم به نسبت گذشته برای انسان‌ها اهمیت دارد؟ از آنجایی که امروزه زنان در بسیاری از کشورها به برابری سیاسی و اقتصادی با مردان دست یافته‌اند، شاید بشود گفت ازدواج کردن یا مجرد ماندن اکنون در برخی جوامع به امری اختیاری بدل شده و برخی، آن را سنگ بنای الزامی یک زندگی موفق ارزیابی نمی‌کنند! خبر تازه اما این است جدیدترین یافته‌ها نشان می‌دهد در مقایسه افراد متأهل با افراد هرگز ازدواج نکرده یا مطلقه، گروه اول سالم‌تر و شادتر از گروه‌های دیگر هستند.
یافته‌های بدست آمده همچنین ثابت می‌کند زنانی که در زمان لازم ازدواج کرده‌اند و حتی بعدها طلاق گرفته‌اند، ۳۵درصد کمتر از زنانی که ازدواج نکرده‌اند، در معرض خطر مرگ قرار داشته‌اند. 
زنان متأهل خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، افسردگی و... کمتری داشتند و در ضمن شادتر و خوش‌بین‌تر بوده و احساس می‌کردند هدف و امید بیشتری در زندگی دارند.
جالب اینکه در این پژوهش برخی شواهد هم وجود دارد که نشان می‌دهد زنانی که طلاق گرفته‌اند در طول ۲۵سال پیگیری، ۱۹درصد بیشتر از زنانی که متأهل مانده‌اند در معرض خطر مرگ قرار داشتند. با توجه به عوامل متعددی که بر سلامت و رفاه تأثیر می‌گذارند (ژن‌ها، رژیم غذایی، ورزش، محیط، زنجیره‌های اجتماعی و غیره)، این واقعیت که ازدواج می‌تواند مرگ‌ومیر در طول مدت ۲۵ساله را تا بیش از یک سوم کاهش دهد و اینکه طلاق احتمالاً می‌تواند تقریباً به میزان یک پنجم آن را افزایش دهد، نشان می‌دهد ازدواج چقدر حتی برای زندگی مدرن، مهم است.

عنصر شکوفایی
اگرچه این پژوهش فقط درباره زنان بوده اما برخی تحقیقات که پیش از آن انجام شده نشان می‌دهد ازدواج سبب افزایش طول عمر و سلامت مردان حتی بیشتر از زنان می‌شود.
البته باید در تعمیم نتایج این تحقیق به نسل‌های دیگر محتاط عمل 
شود. 
نمونه‌های مورد بررسی قرار گرفته در این تحقیق در محیط فرهنگی متفاوتی با نسل جوان آینده و حتی امروزی زندگی کرده و نظراتشان در خصوص موافقت یا مخالفت با ازدواج شاید متفاوت از جوان امروزی باشد. 
اگرچه تحقیقات اخیر معمولاً نشان داده زوج‌های مجردی که با هم زندگی می‌کنند، شادی و ثبات روابط کمتری را نسبت به زوج‌های متأهل گزارش 
می‌کنند.
تأثیرات عمیق ازدواج بر سلامت و رفاه که در این تحقیق به آن اشاره شده نشان می‌دهد باید به نرخ ازدواج پایین در آمریکا حساس بود. 
برای مثال، در سال ۲۰۲۱، نرخ ازدواج سالانه به کمترین میزان خود یعنی ۲۸ازدواج به ازای هر هزار مجرد رسیده که نسبت به نرخ ۷۶.۵در سال ۱۹۶۵ کاهش شدید و عجیبی را نشان می‌دهد. روندی که هم حکایت از افزایش زندگی مشترک بدون قرارداد ازدواج دارد و هم بیانگر بالا رفتن شدید آمار زندگی مجردی و تنهایی است. همچنین، ایالات متحده از نظر درصد فرزندانی که در خانه‌های تک‌والدی بزرگ می‌شوند در جهان پیشتاز است (۲۳ درصد در سال ۲۰۱۹، در مقایسه با مثلاً ۱۲درصد در کشوری مانند 
آلمان).
 به حاشیه رفتن ازدواج در غرب می‌تواند دلایل پیچیده‌ای داشته باشد. از جمله تغییرات فرهنگی و همین‌طور محدودیت‌های اقتصادی، به‌ویژه کاهش قدرت درآمد در مردان کمتر تحصیل کرده که حتی امروزه نیز چشم‌انداز امکان ازدواج آن‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.
با این همه، یافته‌های جدید نشان می‌دهد این آمار و ارقام باید به عنوان یک زنگ خطر و هشدار برای جوامعی تلقی شود که این عنصر حیاتی برای شکوفایی انسان و توانایی‌هایش را انکار 
می‌کنند.