بعضی‌ها وقتی می‌خواهند مردم را در راه بندگی خدا قرار دهند، می‌گویند پس‌فردا ماه رجب و شعبان است، شما هم که کمی چاق هستی، اول و وسط و آخر ماه را روزه بگیر که ثواب روزه‌ یک ماه را به تو بدهند. این حرف غلط است... این روزه نیست؛ خدا هم می‌گوید این روزه نیست. 
چرا روزه نیست؟ برای اینکه من خودم را یکتا می‌دانم؛ به شما هم گفته‌ام من یکتا هستم... می‌خواهی کاری کنی که اسمش کار خدایی و کار الهی باشد؟ من یکی‌ام، می‌توانی روزه بگیری، در روزه‌ات هم اخلاص داشته باشی، فقط 100درصد برای من بگیر. من هم به تو جزا می‌دهم. سه روز در ماه رجب یا ماه شعبان را روزه بگیر، من ثواب یک ماه را به تو می‌دهم. این معامله عقلایی است؟ نه. این معامله خدایی است. خدا می‌خواهد به این بهانه من و شما جهنم نرویم؛ بهشت برویم؛ این بهانه است.