​​​​​​​دکتر «شریف لک‌زایی» دانشیار گروه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم در پاسخ به این پرسش که طایفه‌ها و عقیده‌های مختلف در ایران چگونه می‌تواند به ظرفیتی ویژه تبدیل شود، گفت: اگر بخواهیم شرایط جامعه خودمان را در نظر بگیریم تکثر خوبی وجود دارد. برای مثال در سیستان و بلوچستان اقوام مختلفی حضور دارند. می‌بینیم از شیعیان و اهل تسنن حضور دارند و در همین استان اقوام مختلفی نیز مانند بلوچ و سیستانی زیست می‌کنند. یعنی مسائل آنجا هم قومی است و هم مذهبی. در جایی مثل خوزستان می‌بینیم مسائل قومی خیلی پررنگ است. در استان‌های شمالی و غربی نیز به همین ترتیب تکثرهایی وجود دارد. این تکثر‌ها برای ما فرصت است که می‌شود از آن‌ها در سیاست‌ورزی و حکمرانی کشور استفاده کرد. این ظرفیت، عاملی است که می‌توان با آن، مسائلمان را حل کنیم و به پیشرفت برسیم. بدون کمک طوایف، مذاهب و اقوام مختلفی که در ایران هستند آن هم با این تنوعی که وجود دارد، نمی‌توان شرایط را به سمت پیشرفت پیش برد. بنابراین با تدابیری که می‌توان اندیشید، این تکثر عامل حرکت جامعه خواهد بود. با این توصیف به نظر من می‌شود از مباحثی که امام موسی صدر دارند در ایران هم استفاده کنیم. امام موسی صدر فرمایشی دارند که براساس آن، مجموعه‌ای از طایفه‌ها را که در یک جامعه زندگی می‌کنند مایه فرصت و چشم‌اندازی به سوی تمدن، تحول و آبادانی می‌دانند. چرا که بالاخره هر کدام از این طایفه‌ها و اقوام که در یک جامعه زیست می‌کنند دارای یک پشتوانه تاریخی بسیار عظیم هستند. این پشتوانه و تجارب موجود در این پیشینه تاریخی به تعامل، همبستگی و ارتقای جامعه کمک خواهد کرد.