ای مولای من، بر من رحمت آور آن‌گاه که نشان من از جهان بر افتد و نامم از ميان آفريدگان محو شود و در زمره فراموش‌شدگان درآيم. ای مولای من، بر من رحمت آور آن‌گاه که چهره‌ام و حالتم دگرگون‌شود، آن هنگام که پيکرم بپوسد و اعضايم پراکنده گردد و بند بندم از هم‌ بگسلند. ای وای بر غفلت من از آنچه برايم مهيا کرده‌اند. ای مولای من، رحم کن بر من در آن روز که زنده شوم و برای حساب‌ حاضر آيم. 
(دعای53
صحیفه سجادیه)