​​​​​​​به گزارش خبرگزاری فارس، او در خصوص ماجرای سرودن این شعر گفته بود: «در حرم امام رضا(ع) حال و هوای خوبی داشتم که این شعر را سرودم و بعداً به آن اضافه کردم تا تبدیل به یک غزل شد. این شعر با این بیت شروع می‌شود که «تا یوسف اشکم سر بازار نیاید/ کالای مرا هیچ خریدار نیاید/ ای حجت هشتم که خدا خوانده رضایت!/ مدح تو جز از ایزد غفار نیاید/ نومیدی و درگاه تو‌، بی‌سابقه باشد/ این کار از آن رحمت بسیار نیاید/ آخر به کجا روی کند ای همه رحمت/ گر در بر تو شخص گرفتار نیاید؟» بعداً هم این بیت را اضافه کردم: «دیدم همه جا بر در و دیوار حریمت/ جایی ننوشته است گنهکار نیاید».

وِردی که نشد سر در حرم امام رضا(ع) بگذارند
مرحوم مؤید این شعر را یکی از زیباترین اشعار خود معرفی می‌کرد که بسیار هم مورد پسند قرار گرفته بود. او در خصوص ماجرای روایی ممانعت از ورود گنهکاران به حرم رضوی می‌گوید: «شیخ بهایی زمانی که داشت سردَرِ حرم امام رضا(ع) را می‌ساخت، به عنوان معمار و مهندس آن زمان برای ساخت حرم، مسافرتی برایش رخ داد. به فردی که سردر حرم را می‌ساخت، گفت: دست نگهدار تا من برگردم و بعد سردر را تکمیل کنیم. وقتی برگشت دید سردر حرم را ساختند و تمام شده است. او گفت: مگر نگفتم سردر حرم را نسازید. آن بنا پاسخ داد: شما گفتید اما سه شب پشت سرهم امام رضا(ع) را خواب دیدم و فرمودند «سردر حرم را بساز» و به دستور ایشان ساختم. بعد معلوم شد شیخ بهایی بنا داشته طلسمی در سردر بگذارد تا گنهکار و حرامزاده نتواند وارد حرم شود. امام رضا(ع) نخواست آبروی کسی برود».

مؤید برای هر مناسبتی شعر داشت
جواد حیدری، مدیرعامل مجمع شاعران اهل بیت(ع) با اشاره به اینکه استاد مؤید برای تمام مناسبت‌ها و اشخاصی که دیگران کمتر در خصوص آنان شعر سروده‌اند، مانند امامزادگان، شهدای کربلا، پدران و مادران ائمه مانند حضرت ابوطالب، حضرت آمنه، حضرت فاطمه بنت اسد، حضرت ام‌کلثوم و... شعر دارد، گفت: ویژگی شعر ایشان، ادب است که مداحان و علاقه‌مندانی که به حفظ اشعارش می‌پردازند به نوعی ادب بالایی کسب می‌کنند که در دیدار اخیر مداحان با رهبر معظم انقلاب نیز توسط معظم‌له مورد تأکید قرار گرفت.
وی افزود: اشعار استاد مؤید بنای اعتقادی بچه هیئتی‌هاست و اشعارش مانند «مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم/ این گنج پربهاست من ارزان نمى‏‌دهم» یا «سرمایه محبت زهراست دین من/ من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم» ورد زبان آن‌هاست و ممکن است حتی نام شاعرش را هم ندانند.
شایان ذکر است، سیدرضا مؤید در حالی در 80سالگی از دنیا رفت که از 12سالگی وارد دنیای سرودن شده بود. علاقه‌اش به شعر، پای او را به کتابخانه آستان قدس رضوی باز کرد تا ساعت‌ها در جوار حرم مطهر رضوی به مطالعه آثار گذشتگان بپردازد. وی در سال‌های متمادی اشعار قابل توجهی خلق کرد که همواره مورد استفاده ستایشگران قرار گرفته است. «گل‌های اشک»، «جلوه‌های رسالت»، «نغمه‌های ولایت»، «سفینه‌های نور» و «چکامه عشق» بخشی از آثار متعدد این خادم اهل بیت(ع) است.