​​​​​​​مرحوم شهید دستغیب(ره) نقل می‌نماید: «یکی از علمای نجف حدود یکصد سال پیش، در خواب، حضرت عزرائیل را می بیند، پس از سلام می‌پرسد: «از کجا می‌آیی؟»، ملک الموت می‌فرماید: «از شیراز!، روح مرحوم میرزا ابراهیم محلاتی را قبض کردم»، شیخ می‌پرسد: «روح او در چه حالی است؟»، عزرائیل می‌فرماید: «در بهترین حالات و بهترین باغ‌های عالم برزخ، خداوند هزار ملک را برای انجام دستورات شیخ قرار داده است». آن عالم پرسید: «آیا برای مقام علمی و تدریس و تربیت شاگرد به چنین مقامی دست یافته است؟»، فرمود: «نه!»، گفتم: «آیا برای نماز جماعت و بیان احکام!»، فرمود: «نه!»، گفتم پس برای چه؟ فرمود: «برای خواندن زیارت عاشورا».