با توجه به اینکه در هفته دولت قرار داریم، از یک‌سو برخی مخالفان دولت معتقدند که دولت سیزدهم طی فعالیت یک‌ساله خود تنها شعار داده و به وعده‌هایش عمل‌نکرده است. از سوی دیگر با تقطیع سخنان آیت‌الله رئیسی (به‌طور نمونه سفر اخیر کرمان و بحث وعده اشتغال) تلاش دارند بگویند دولت مدعی است که همه وعده‌هایش را اجرایی کرده است. ازنظر معاون پارلمانی ریاست جمهوری مهم‌ترین نکته‌های کارنامه یک‌ساله دولت چه بوده است؟
دولت برای عمل به وعده‌های خود، اهداف کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت ترسیم کرده است تا بتواند از مشکلات مردم گره‌گشایی کند. یکی از مهم‌ترین برنامه‌های دولت، تدوین سند تحول دولت در 37 بند است و این برای نخستین بار است که دولتی نقشه راه و برنامه محوری را در پیش می‌گیرد.
از سوی دیگر مشکلات فراوان اقتصادی، بدهی‌های سنگین، روابط نامناسب با بسیاری از کشورهای همسایه و دوست، تورم شدید، تعطیلی و راکد شدن بیشتر واحدهای تولیدی، تعلل در واردات واکسن و وضعیت نامناسب حوزه بهداشت و درمان، همگی میراث دولت گذشته برای این دولت بود و به گفته خودشان دولت را با ذخایر ریالی و ارزی نزدیک به صفر و اندک و درحالی‌که توانایی فروش نفت را نداشتند، به آیت‌الله رئیسی
واگذار کردند.
یادتان باشد دولت یازدهم تا چندین سال ناکامی‌هایش را به دولت پیش از خود نسبت می‌داد و بسیاری از پروژه‌ها ازجمله مسکن مهر و طرح‌های نیمه‌تمام را به حال خود رها کرد؛ اما در مقابل دولت فعلی در مواردی همچون طرح رتبه‌بندی معلمان که دولت پیشین آن را به مدت هشت سال رها کرده و بلاتکلیف گذاشته بود و به‌یک‌باره در دقیقه 90 به دولت جدید واگذار کرد پذیرفته و آن را بدون تبلیغات اجرایی کرد. درواقع تصویب دقیقه نودی طرح رتبه‌بندی آن‌هم در روزهای پایانی عمر دولت دوازدهم، با این هدف بود تا بار مالی آن به دوش دولت سیزدهم بیفتد.
همچنین ساخت مسکن با جدیت توسط دولت در دستور کار قرار دارد درحالی‌که متأسفانه طی هشت سال گذشته اقدام مؤثر و کار درخوری دراین‌باره صورت نگرفته و حتی طرح مسکن مهر «مزخرف» نامیده شد و افتخار وزیر مربوط هم تکمیل نکردن این طرح عنوان گردید؛ اما این در حالی است که دولت مردمی برای ساخت 4 میلیون مسکن برنامه‌ریزی و اقدامات لازم را آغاز کرده است تا کمبودهای گذشته تا حدودی جبران شود. البته در سال نخست، تمرکز و اقدامات صرف تهیه زمین و تأمین اعتبارات شده است و به‌تدریج ساخت مسکن شدت می‌گیرد.
دولت سیزدهم حقوق کارگران و بازنشستگان و همچنین مبلغ یارانه‌ها را افزایش داده و به‌یک‌باره از 45 هزار تومان به 300 و 400 هزار تومان رساند، این در حالی است که یارانه‌ها از ابتدای تخصیص آن در دولت نهم تاکنون هیچ‌گونه افزایشی نداشته است. دولت این اقدام بزرگ را بدون هیچ سروصدا و تبلیغاتی انجام داد اما دولت قبلی پرداخت کمک معیشتی را در بوق و کرنا کرده و به دنبال هیاهوهای تبلیغاتی و رسانه‌ای برایخود بود.
اغلب بازارچه‌های مرزی در دوره گذشته تعطیل‌شده بود؛ اما دولت سیزدهم بازگشایی آن‌ها را در دستور کار خود قرار داده است یا کم‌کاری دولت گذشته در توسعه ظرفیت تولید برق کشور سبب شده تا پس از دو دهه بار دیگر خاموشی‌ها به مردم تحمیل شود؛ اما دولت سیزدهم در همین یک سال در زمینه تولید برق، افزایش 6 هزار مگاواتی ظرفیت نیروگاهی را در دستور کار قرار داد. همچنین دولت در زمینه مدیریت مصرف، اقداماتی نظیر تغییر شیفت و همپوشانی زمان برنامه مدیریت مصرف با برنامه تعمیرات تابستانی و کنترل پرمصرف‌ها با ابزارهای تعرفه‌ای را دنبال کرد و درنتیجه کوچک‌ترین خاموشی ایجاد نشده و تا امروز برق پایدار برای همه مشترکان تأمین شده است.

  یکی از نکاتی که رهبر معظم انقلاب خطاب به دولت توصیه کردند، گفت‌وگوی صادقانه با مردم است. به‌هرحال دولت یک سال پیش تصوراتی از شرایط کشور داشت و امروز پس از یک سال تجربه اجرایی کسب کرده و همچنین اشراف دولتمردان بر کشور افزایش یافته است. به نظر شما اینکه تصور شود دولت در این یک سال به طور کامل موفق بوده آیا برداشت صحیحی است؟ این تجربه یک‌ساله چه تأثیری بر وعده‌ها و برنامه‌های دولت داشته است؟
دولت با اشراف کامل بر تمام مشکلات انباشته‌شده و مغفول مانده وارد این عرصه شد، چنانکه سفرهای استانی را به‌محض روی کار آمدن در دستور کار قرارداد تا مشکلات تک‌تک استان‌ها را از نزدیک مشاهده و راه برون‌رفت از آن را بررسی و ریشه‌یابی کند و درنهایت در کمتر از یک سال سفرهای استانی را به پایان رسانید. به نظرم اگر منصفانه قضاوت شود، دولت مردمی در یک سال گذشته کارنامه موفقی داشته است. درواقع امروز در تمامی حوزه‌ها شاهد تحرک و پویایی هستیم و نقاط مختلف کشور به کارگاه تلاش و مجاهدت برای رفع مشکلات مردم و ارتقای سطح زندگی آنان تبدیل‌شده است. دولت هیچ راهکار ناظر به رفع مشکلات اقتصادی در کشور را نادیده نگرفته است و هر اقدام یا برنامه‌ای که می‌توانسته به حل مشکلات کمک کند، پیگیری شده است.

 نحوه تعامل گروه‌های سیاسی با آیت‌الله رئیسی چه در کسوت ریاست قوه قضاییه و چه ریاست جمهوری نشان می‌دهد که ایشان تعامل مناسبی با گروه‌های سیاسی داشته است. روایت‌های مختلفی از چهره‌های سیاسی تا دولتمردان سابق همانند جهانگیری معاون اول دولت قبل درباره مشورت دادن به رئیسی وجود دارد. تحلیل شما از تعامل رئیس‌جمهور با گروه‌های سیاسی به‌ویژه گروه‌هایی همچون اصلاح‌طلبان که به‌نوعی رقیب سیاسی وی محسوب می‌شوند، چیست؟ آیا تعامل رئیسی با گروه‌های سیاسی نسبت به رویه رؤسای جمهور گذشته تفاوت دارد؟
رئیس‌جمهور پیش از انتخابات اعلام کرده بود در دولت وی جناحی عمل کردن، حزب‌گرایی و بگومگوهای سیاسی جایی ندارد و با عزم ملی سراغ حل مشکلات و گره‌گشایی از مسائل مردم خواهد رفت. به باور ناظران سیاسی، کشور در دولت پیشین دچار نوعی شکاف سیاسی شده بود و عدم استقبال از نقدهای سازنده توسط دولت سابق از علت‌های این پدیده شناخته می‌شود. همین اقدامات در کنار بی‌توجهی به معیشت مردم سبب کاهش مشارکت آنان در انتخابات گردید؛ اما با روی ‌کار آمدن دولت جدید، رئیسی در مواقعی از افرادی که شاید نسبت سیاسی‌ مشترکی با او نداشتند استفاده کرد و حتی از برخی اصلاح‌طلبان برنامه و نظر خواست. حدود 10 روز بعد از انتخابات و قبل از استقرار دولت سیزدهم، رئیسی با نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری جلسه دو ساعته‌ای برگزار کرد و آن‌ها نیز راه‌حل‌ها و راهکارهای خود برای حل مشکلات را با رئیس‌جمهور منتخب در میان گذاشته و اعلام همک��ری کردند.
رئیس‌جمهور معتقد است احزاب و تشکل‌های سیاسی باید در خدمت تحقق عدالت، اصلاح جامعه و حاکم کردن ارزش‌ها باشند و اگر حزب به‌عنوان مقصد نهایی و معبد افراد در نظر گرفته شود، قبیله‌ گرایی بر فضای فعالیت‌های سیاسی حاکم می‌گردد.
البته رئیس‌جمهور پیش از انتخابات هم با مدیران روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های اصلاح‌طلب دیدار و گفت‌وگو کرد و این روال بعد از انتخابات همچنان ادامه داشت. رئیس‌جمهور دولت انقلابی، منتقدان خود را دلسوز می‌نامد اما یک رئیس دولت هم منتقدانش را به جهنم حواله می‌دهد. دولتمرد انقلابی هر هفته به نقاط مختلف کشور سفر می‌کند و در میان مردم با آن‌ها به گفت‌وگو می‌نشیند، اما در مقابل دولتمرد خسته تکنوکرات، پشت‌میزنشینی و عافیت‌طلبی را بر حضور میان مردم ترجیح می‌دهد.

 ‌یکی از ویژگی‌های دولت سیزدهم و مجلس یازدهم همکاری و تعامل دوجانبه است، به‌ویژه در انجام تکالیف قانونی که دولت قبلی از آن سرباز می‌زد، همانند حذف ارز 4200 تومانی و یا تولید مسکن. ابتدا ارزیابی‌تان را از این دو ابر پروژه یا جراحی اقتصادی دولت و مجلس بفرمایید و دوم به نظر شما آیا دولت و مجلس همکاری مناسبی در این زمینه داشته‌اند؟
متأسفانه دولت پیشین هر تکلیف قانونی را که ممکن بود موجب بروز نارضایتی شود، مسکوت گذاشته و اجرا نکرد. همچنین برخی لوایح را بدون تعیین محل تأمین منابع لازم برای اجرا به مجلس ارائه داد و بدون هیچ حساب‌وکتابی برای دولت بعدی بدهی و دین ایجاد کرد. علاوه بر این از ابلاغ قوانین خودداری می‌کرد، چنانکه قانون برنامه ششم توسعه به خاطر تعلل و خودداری دولت اولین بار توسط مجلس تهیه شد. برای سنجش تعامل قوا در دوره قبلی می‌توان به بهانه کرونایی روحانی برای خارج نشدن از سعدآباد و عدم حضور در مجلس وتعامل نکردن با نمایندگان و تشدید اختلافات بین دو قوه اشاره کرد و یا حتی به آمار استیضاح‌ها در دوره قبلی و فعالیت یک‌ساله دولت فعلی پرداخت. در راستای تعامل سازنده و مفید با مجلس، رئیس‌جمهور با تمام نمایندگان در قالب مجامع استانی دیدار داشته است و در کنار آن وزرا و معاونین رئیس‌جمهور نیز به‌صورت انفرادی و گروهی و همچنین با حضور در مجلس به تعامل و همکاری هرچه بهتر با نمایندگان اهتمام دارند، بنابراین این اقدامات به‌هیچ‌عنوان قابل‌مقایسه با گذشته نیست.

 اصلاح‌طلبان به‌عنوان منتقد دولت می‌گویند که دولت سیزدهم در یک سال گذشته کارنامه موفقی نداشته است. آن‌ها واردات واکسن را به دولت روحانی منتسب می‌کنند و بحث افزایش فروش نفت را هم تنها به خاطر افزایش قیمت می‌دانند یا به طور کل آمار دولت را قبول ندارند و می‌گویند اثر این فروش نفت چرا در معیشت مردم دیده نمی‌شود. در مقابل دولت پاسخ می‌دهد که در حال پرداخت بدهی‌های دولت گذشته است (مانند اوراق و ...) یا با استناد به آمارهای اقتصادی همانند تورم، می‌گوید تورم نسبتاً کنترل ‌شده است. به نظر شما دلیل مخالفت و نادیده انگاری این موفقیت‌ها توسط اصلاح‌طلبان چیست؟
بر اساس آمارها، در اواخر دوران فعالیت دولت قبلی روزانه حدود 700 خانواده داغدار می‌شدند و واکسنی برای تزریق به ‌دست عموم مردم نمی‌رسید اما با روی‌ کار آمدن دولت جدید، از همان ماه‌های نخستین فعالیت دولت سیزدهم موج واکسیناسیون گسترده شکل گرفت. این اقدامات برجسته دولت سیزدهم در حالی است که دولت قبل واردات واکسن را به پذیرفتن FATF و امثال آن گره‌زده بود و جان مردم را با امیال سیاسی خود معامله می‌کرد و این‌ها چیزی نیست که بتوان آن را کتمان ساخت. متأسفانه اصلاح‌طلبان که در طی 8 سال گذشته با حمایت بی‌چون‌وچرا از دولت روحانی چشم خود را به روی تمامی ضعف‌ها و رخوت و ناکارآمدی‌ها بسته بودند، در حال حاضر و همسوی با دشمنان با برجسته‌سازی برخی نقاط ضعف به دنبال ایجاد یاس و ناامیدی مردم از دولت مردمی هستند و درصددند جایگاه و اعتبار خودشان در بین افکار عمومی را احیا کنند. برخی مدعی بودند که تنها آن‌ها زبان دنیا را بلد هستند، درحالی‌که مردم نتیجه گره زدن معیشتشان به مذاکرات و محدود شدن روابط ایران به چند کشور غربی از سوی دولت و حامیان آن را مشاهده کردند. در این میان اصلاح‌طلبان بدون کوچک‌ترین انتقادی به رفتار دولت قبلی، به دنبال بزک کردن توافق و ایجاد مطالبه و فشار اجتماعی برای پذیرش آن بودند؛ اما امروز دولت مردمی و دیپلمات‌های انقلابی و متخصص ضمن اینکه مذاکرات را به‌صورت حرفه‌ای دنبال می‌کنند، به‌موازات آن باقدرت پیگیر تعامل و رابطه حداکثری با همه کشورها به‌ویژه همسایگان هستند.
چنانکه در همین مدت‌زمان اندک نیز سطح و حجم روابط با اغلب کشورهای همسایه چندین برابر شده و حتی صادرات به اروپا افزایش‌یافته و بخش زیادی از دارایی‌های بلوکه‌شده کشورمان آزادشده است. این در حالی است که دولت در آغاز فعالیت خود با کسری ۴۸۰ هزار میلیارد تومانی مواجه بود و حتی پول کافی برای پرداخت حقوق مردادماه کارکنان دولت وجود نداشت.
در کارنامه هشت‌ماهه دولت سیزدهم شاهدید رئیس‌جمهور هر هفته در میان اقشار مختلف مردم و در جمع کارگران و کشاورزان و کارمندان حضور دارد اما رئیس‌جمهور دولت قبلی در دوران هشت سال حیات خود با تشریفات مجلل و لندکروز به سالن کارخانه و میان کارگران می‌رود.
دولت سیزدهم با مسئولیت‌پذیری، برای حل مشکلات مردم متحمل مشکلات و سختی‌ها بر دوش خود می‌شود و حتی در روزهای تعطیل نیز در میانه میدان و در حال نظارت و بازدید و سرکشی است اما در دولت قبل، رئیس‌جمهور تازه صبح جمعه متوجه تغییر قیمت بنزین می‌شود!