​​​​​​​ اسکندر ابراهیمی زنجانی مشهور به منصور نریمان، استاد موسیقی، نوازنده بربط و از هنرمندان مؤلف تاریخ موسیقی ایران به شمار می‌آید که به عنوان پدر عود ایران شهرت دارد. وی در زمانی که ساز عود در ایران رونقی نداشت، توانست آن را احیا و به یکی از سازهای اصلی موسیقی ایران بدل کند.
اسکندر ابراهیمی زنجانی، بیستم اسفند۱۳۱۴ خورشیدی در مشهد به دنیا آمد. پدرش که خود سه‌تار، تار و نی را به‌خوبی می‌نواخت، از همان دوران کودکی او را آموزش داد و وی را با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا کرد. در آن سال‌ها عود، سازی بود که کمتر نوازنده‌ای سراغ آن می‌رفت و ساز فرعی نوازندگان تار محسوب می‌شد. با ورود نریمان به این عرصه، عود که رنگ و بوی عربی داشت، کم‌کم در ارکستر سازهای ایرانی جا پیدا کرد و حتی گاهی قطعه‌ای تک‌نوازی به آن اختصاص داده می‌شد.
نریمان از ۱۴ سالگی همکاری خود را با رادیو مشهد به عنوان تک‌نواز موسیقی آغاز کرد و پس از تسلط کافی بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامه‌ها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت و سپس به شیراز نقل مکان کرد و چهار سال در زمینه موسیقی و اجرا با رادیو شیراز همکاری داشت. وی سپس به رادیوتهران دعوت شد و به عنوان تک‌نواز رسمی رادیو در کنار اساتید دیگر نظیر جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و دیگر تک‌نوازان آن دوره به فعالیت خود در رادیوتهران ادامه داد.
۴۲ قطعه عود و ردیف موسیقی ایرانی برای عود و شیوه بربط‌نوازی از کتاب‌های منصور نریمان در دسترس است که به هنرآموزان موسیقی تدریس می‌شود.
از هنرهایی که خداوند به نریمان بخشیده می‌توان به شعر، نقاشی، خطاطی، عکاسی، نوازندگی، آهنگ‌سازی، سازسازی و آوازخوانی اشاره کرد. 
وی در۱۳۳۶ خورشیدی ازدواج کرد و ثمره آن یک پسر و سه دختر بود. منصور نریمان ۲۳ تیر ۱۳۹۴ به دلیل عارضه ریوی در بیمارستان بهمن تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.